Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 44

124
jSIý DAGSBkÍN'
hvcrri mýflugu, og mcstíSll Mspckftlazfön“ fjárglæframann-
anna cr tcfld cins og tafí mcð cinlægum mfttum og flækj-
lim og lýgasngum, scrrt böfnar Cru lándshornanna ft milli í
<5teljandi ritum og biíiðum. Danir eiga ftuðvitað sinn þfttt
t þessu, einá óg aðrár þjóðif, og þaðan hefif inikið af þvf
funnið, sCm dfcpið hcfir íslcnzkil tiitrftná ft það, sem
pfentað sta43i; cn í þvf, að færá sjer í nyt bliið og bœkl-
inga f ílftttskaparfullum og ftgifndarfúllum tilgangi, með
svika-auglýsingum og lygafregnUm ög óhróðursögum f
iðnaðarmftlum og verzlunarmftlUm og stjórnm&lum og
liVerju iíðru þvl, scm áhfif getuf haft ft peningamarkaðinn,
Standa hinar enskumælandi þjóðir viásulCga óllum öðrum
þjóðUm ffamár. Kf þjóðunum væfi raðað cftif mælikvarða
slíks dugnaðar mundu íslertdingar vafalaust standa æði
áftarlegá. ÞcsSu virðist sjefa Jón vilja breytá, og sanrn
ást þar, að sfnUm augum lftuf hver ft silfrið. I-Iann kallaf
það eftif sfnum ámckk hreint, sdn jcg Cr viss Um, að vjef
yfirleitt eftir fslenzkum hugsunafhæíti teljuin mjög óhreint)
bg það er fjái'plógsluiiditi. Hím cr nö ft tfmtim hiri
criskasta enska, sem til cr. Hftn cr hið sjerkennilegasta
þjóðareinkt nrii) sem nft orðið er hægt á að bCnda f fará
Engil-Saxa. Þctta Iunda'far cr ávo kraftmikið f þcim þjóða-
flokki, og það heldur óllum Óðrum hæfíleikum sVo staðfast-
lega f þjónUStu sinni, að- þjóðlffið verður í heild sinni, einá
og sjera Jón scgif, ftkaflega styfkt og fast í rftáirini. Þetta
Fjftrplógsluridarfar kemuf ffam í þvf, að innbyrðis hjá
þjóðinni leitast einstaklingurinn við að koma ál!t af svo ftr
Sinni fyrir bbrð, að hann hafi eitthvað verðmætafa upp ftt:
nftunganum í aðra hónd, hcldur cn hann leggur lionum til
ftr hinni; og ftt fyfir þjóðlffið kemur hftn fram í þvf, að
heildin kappkostar að koma sjcf svo fyrir, að hftn geti haft
meira upp ftr skiftunum við aðrar þjóðir, heldur en þæf
hafi upp ftr sjer. Styrkur hins brczka þjóðlífs scgir sjcra