Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 45

12' §
ÖREIðFIK2KI SPEGILL1NN
járt að sje öprottinn af þvf, hvað Bretar hafi kristiridó'm-
inn í miklum heiðri, en um það gcta sannarlega ofðið
Skiftar skoðanir. Að vísu er níi svö komiö, að viðskifti
kristinna þjóða við hciðnar þjóðír,scm þ;fcr nefna svö, berá-
þcss vott, að katipmennskusnilld hverfár kristnu þjöðarinn-
ár um sig er komin ii svo hátt stig, að þcim cr árðvcen-
legra að beita klœkjabrögðum sfnum við hciðingjaná hclct-
tir cn að tcila hvcr við aðra; en að cigná kristindómi
þeirra alla þá , ,praktisku: ‘ mun alls ekk’i Ver'a rjctt, og f
ánnan stað sfður cn svo, að vcra kristindóminúm til Sóma,
cf satt vrefi.
T>að sem villir fyrir sjera jóni er' það, að hanrf
blaridar satnan ós'ýnilegu idiisiiildingsittnrœii,'* Se'rö
eftir þeirri persónu se'm það innfæti hafði til að ber'a, m&
meðrjcttu ne'fnakristindöm.ög íftvörtis ntanitfjelagnstarf-
semi, scm til aðgreiningaf ligguf næst að nefna ,kyrkju-
dóm‘. Þessi kyrkjudómur kemur fram f þvf, að hringsólá-
byggðarlögum og þjóðfjelogum og mannkyrisdeildum utaii
Um sjerstö’k musteri, sem mcð hdndum eru gjörð, unz'
ínannlffið hefir fengið & sig c'inn cða annan blæ, sem áf
Slfkri guðsbörgafstjófn leiðir. Kunnir' miðpfmktar slfkra
guðsborgarstjórna voru f forndld Babýlon og jerúsalem,
6g frá semftisku þjóðunuin fcngu svo arýöns'k'u þjóðirnar
kyrkjudóminn eins og heimarimund, þegar fómverska
krftnan leiddi hebresku bókmenntirnar f hásætið og yiður-
kenndi heilaglcika þcirra. Æðsti maður Rómvcrja breytt-
ist ftr keisara i páfa. Hánn stjórnaði sem ,jari guðs';
bar fyrir sig ,orð guðs‘; og kenndi hinum arýönsku heið-
ingjum smátt og smátt að iíía á bftstað sinn serrt ,borg
guðs'. Meðan kaþólska kyrkjan var f alglejuningi lifði
mikill hluti Evfópumanna undir guðsborgarstjórn, ogþrátt
fyrir allan kjark og frelsishug Lúters á sinni tíð, orkaði
hann þvf ekki að fttbola kyrkjudóminum.svo kristindómur