Heimir : söngmálablað - 01.07.1935, Síða 9

Söngmót í Osló og Stokkhólmi ipgj
9
legt lag eða bráðfjörugur „halling". En þetta liefir áhrif
á lireimblæinn og „steinninguna“. Brosið er gleði-votlur,
og það er áríðandi að skapa samræmi á milli orða og
tóna.“ — Um kvöldið var allfjölmennt samsæti og flutti
eg þar kveðju frá Sambandi íslenzkra karlakóra og þakk-
aði heimboðið og þau hlýlegu orð, sem forseti landssam-
bandsins liafði mælt til mín sem fulltrúa frá fslandi. Eg
drap á þau vandkvæði, sem á því væri fyrir okkur, að taka
virkan jiátt i framkvæmdum bræðraþjóða vorra á Norð-
urlöndum og samstarfi i sönglegum efnum, þó að okkur
skildisl vel liverja þýðingu það hefði og fylgdum því með
athygli og samúð. Þá minntist eg á þau kynni, sem við
hefðum baft af norskri tónlist fyrr og síðai’, og liversu
mikilvægur þáttur hún befði löngum verið i sönglífi voru,
or af eðlilegum áslæðum þarfnaðist stuðnings og vakning-
ar utanað. Vék eg þvinæst að heimsóknum hinna norsku
söngflokka og þá einlcum að komu „Handelsstandens
Sangforening“, sem hefði orðið lil þess fyrst allra erlendra
söngfélaga að sækja okknr lieim. Endaði eg ræðu mína á
árnaðaróskum til „Norges Landsanger forbund“. Sam-
kvæmi þetta var hið prýðilegasta og veitingar fram Iiorn-
ar af mikilli rausn. En alvarleg störf biðu manna daginn
eftir, og var því farið heim í báttinn á skikkanlegum
tíma.
Næsli dagur var hvitasmmudagur, og hófust þá konsert-
ar i þremur stærstu kirkjum borgarinnar kl. 1. Eg blýddi
u sönginn i dómkirkjunni (Vár Frelsers kirke). Á undan
söngnum lék Arild Sandvold forleik á hið nýja orgel í
kirkjunni, sem mun vera annað mesta kirkjuorgelið á
Áorðurlöndum. Sandvold er söngstjóri og organisli við
kirkjuna og kannast það söngfólk okkar við hann, sem
hík þátt í Norðurlandamótinu í Kaupmannahöfn sumarið
1929. Hann var söngstjóri norska kórsins við það tækifæri.
Hér mátti heyra söng ýmsra flokka og fylkjasambanda,
(,r ekki höfðu sungið í Þjóðleikhúsinu kvöldið áður, en
Framliald á bls. 13.