Heimir : söngmálablað - 01.02.1938, Page 24
20
II E I M I R
Iandia“ eftir Sibelíus, hinum
fræga og stórfellda lofsöng um
Finna og Finnland. Verkið er
hljómdrápuverk (symponiskt),
en hr. A. Klahn hefir útsett
það fyrir hornaflokka. Verk-
inu liefði Lúðrasveitin ekki
valdið fyrir nokkurum árum.
Framfarirnar eru þvi miklar.
Karlakórinn Kátir félagar
söng 3 lög undir stjórn söng-
stjóra síns, Halls Þorleifssonar,
„Yfir voru ættarlandi“ eftir
Sigfús Einarsson, „Hátt ég
kalla“ eftir Weber, og „Kirkja
vors guðs er gamalt hús“ eftir
Lindemann. Voru lögin fallega
sungin. Ennfemur söng kórinn
með undirleik Lúðrasveitarinn-
ar undir stjórn hr. A. Klahn,
lög úr „Lohengrin“ og „Tann-
hauser“ eftir Wagner, en
blásturshljóðfærin yfirgnæfðu
kórinn, svo að hann naut sín
ekki sem skyldi, einkum þó í
fyrra laginu.
Tilkomumest af öllu því, sem
sungið var, fannst mér „Gral-
söngurinn", er Pétur Jónsson
ópcrusöngvari, söng með und-
irleik Lúðrasveitarinnar. Hjálp-
aðist hvorttveggja að, liin vold-
uga hetjnrödd Péturs og undir-
leikur blásturshljóðfæranna, til
þess að gera lagið stórfenglegt.
Ennfremur söng hann „Preis-
lied“ úr „Meistarasöngvurun-
um frá Núrnberg", með undir-
leik Páls ísólfssonar á orgelið.
Eins og kunnugt er, þá hefir
Pétur getið sér góðan orðsti
sem Wagners-söngvari í Þýzka-
landi.
Eggert Stefánsson söngvari
söng tvisvar í Dómkirkjunni í
nóvember síðastb Náttúran
hefir gefið honum blæfagra
barítón-rödd og öra listamanns-
lund. Röddin er ekki mikil, og
er raddsviðið takmarkað all-
þröngum skorðum. Hann hafði
gert sér grein fyrir þessu og
valið lögin eftir því. Allt lítil
lög, sem kröfðust þess ekki, að
söngvarinn leysti af hendi nein-
ar Heraklesar-þrautir á tón-
listarsviðinu; flest lögin voru
i sálmalagastíl, eins og við átti
á slíkum stað. Enda þótt söngv-
arinn reyndi að knýja fram úr
íöddinni þann þrótt, sem hún
átti ekki til, og þótt textafram-
burður hafi verið harla ófull-
kominn, þá voru lögin samt
sungin af innilegri tilfinningu
og var flutningurinn göfugur.
Páll ísólfsson spilaði undir
söngnum á orgelið.
Karlakór Reykjavíkur. Hér
verður sagt frá söngskemmtun
kórsins' i Gamla Bíó 7. des.
síðastl., en hann söng hér
nokkrum sinnum eftir að liann
kom úr utanferðinni.
Mörgum mun hafa verið for-
vitni á að heyra kórinn syngja
eftir að hann kom úr hinni
frækilegu söngför sinni um
Mið-Evrópu, til þess að vita,
hvort þetta sé nú sami söng-
urinn og 1 áður, sem fengið
hafði góða dóma í erlendum
hlöðum, eða alveg nýr og betri
söngur hjá kórnum.
Fyrst söng kórinn „Þér land-