Alþýðumaðurinn - 14.11.1970, Blaðsíða 9

Árnaðaróskir frá Jóhönnu Egilsdóftur fyrrv. form.
Verkakvennafélagsins Framsókn í Reykjavík
i Kæru félagar.
MEÐ aldrinum verður manni
vissulega tíðlitið um 6x1, til að
sjá hvort nokkuð hafi þokazt í
áttina og hvað um munar.
Á slíkum stundum endur-
iminninga getum við gamla fólk
ið sannarlega glaðst og hugsað
með þakklæti til allra sinna sam
iherja lífs og liðinna, sem með
fórnfúsu og þrautsegju starfi,
ihafa tekið þátt í baráttu Alþýðu
flokksins og verkalýðshreyfing
arinnar fyrir bættum kjörum og
i’éttindum fólksins í landinu.
I Ég sé ekki ástæðu til, að
tíunda þá hluti hér, svo oft hef-
ui’ það verið gert, að flestum
ætti að vera kunnugt. En eng-
in skyldi gleyma því, að allur
árangur er í áföngum fenginn
og ekkert lokatakmai'k er til.
ÍBaráttan heldur ævinlega áfram
með ýmsu móti, þar á meðal
með stöðugri dægurmálabar-
áttu, varnarbaráttu og sóknar-
baráttu. Barátta jafnaðarmanna
verður að vera ábyrg og já-
kvæð, þannig nýtist árangurinn
bezt.
I í þessari þrotlausu baráttu A1
þýðuflokks og verkalýðshreyf-
ingar, hefur blað ykkar jafn-
aðarmanna á Akureyri ávallt
gegnt, þýðingarmiklu hlutverki.
„Alþýðumaðurinn" hefur verið
róttækur og framsækin og í hon
um hefur alltaf gætt hinnar
sönnu hugsjóna um ríki jafn-
aðarstefnunnar, í bundnu og
óbundnu máli.
SÆNGURVERAEFNIÐ
HOIE KREPP
- er nýkomið.
VEFNAÐARVORUDEILD
Jensen & Möller
K E X I Ð
FÆST ALLS STAÐAR.
HEILDSÖLUBIRGÐIR:
ÍSL. ERLENDA VERZLUNARFÉLAGIÐ
Tjamargötu 18 - Sími 2-04-00.
Avallt
mesta
úrvalið af
snyrtivörum
VÖRUSALAN - Hafnarstræti 104
þýðumaðurinn" hafi borizt mér
alla tíð í 40 ár. Ekki fæ ég séð,
að nýir menn, sem hafa ritstýrt
honum og skrifað, séu hinum
fyrstu slakari. „Alþýðumaður-
inn“ heldur merkinu á lofti af
einurð og festu. Það er mér
mikið fagnaðarefni og ég gleðst
með ykkur aðstandendum „Al-
þýðumannsins" á þessum tíma-
mótum og þakka ykkur og blaði
ykkar af alhug, með góðum ósk
um og kærum kveðjum.
iiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiintiiiiiiiiiiiiiuiiMiiiniiiiiiiiiiiiiimiiii
iiiiiiiinniiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiimiiiiiinnnni
BETRA TE ER EKKI TIL
iMiiimmii
innnnnnnii
iimnnnnnnnnnnni
innnnnnnnnnnnn
■<SNV
INGIBJÖRG BJARNADÓTTÍR húsfreyja að Núpufelli í Eyjafirði:
Alþýðuílokkurinn af sjónarhóii sveitakonunnar
N
Jóhanna Egilsdóttir.
Norðlenzkir jafnaðarmenn
hafa ávallt verið í hópi róttæk-
ari hluta flokksins og hefur oft
verið hvetjandi að móttaka
þann hita, sem fylgir annars
hinni köldu norðanátt, sem oft
blæs í Reykjavík, að norðan
yfir Esjuna.
Ég man ekki betur en að „Al-
ÞAÐ eru ekki nema tæpir tveir
áratugir síðan ég fór að hugsa
verulega um þjóðmál almennt.
Ég hafði að vísu hlustað á þing
menn og aðra frambjóðendur
allra flokka tala, bæði í útvarpi
og á þingmálafundum. Mér
fannst þeir flestir standa sig vel,
síðasti ræðumaður hafði alltaf
einhver ráð með að rífa niður
allt, sem sá næsti á undan lét
frá sér fara, svo ekki stóð steinn
yfir steini. Fáfróður áheyrandi
stóð undrandi og ráðvilltur eft-
ir. Já ég vissi hreint ekki
hverju ég átti að trúa. Svo fór
ég að velta þessu betur fyrir
mér og kynna mér staðreynd-
irnar kringum allt þetta mas, og
þá varð mér ljóst að það var
jafnaðarstefnan sem ég aðhyllt-
ist. Oll getum við verið sam-
mála um að frelsi okkar og
sjálfstæði sem þjóðar, sé mikil-
vægast af öllu mikilvægu, en
við getum ekki haldið okkar
elskaða, yndislega landi fyrir
okkur öðruvísi en með þrot-
lausri iðjusemi og hagsýni. Allt
bruðl ætti að vera fordæmt hjá
svona lítilli þjóð, sem er að
byggja upp landið sitt. Bændur,
sjómenn, verkamenn, já allar
okkar dýrmætu vinnandi hend-
ur, mega ekki og eiga ekki að
standa með hnefana á lofti hver
gegn öðrum í stríðandi baráttu.
Við erum öll á sama bátnum,
við eigum og verðum að standa
saman. En það vantar skilning
og hlutlausa fræðslu um raun-
veruleg lífskjör alh’a þessara
hópa svo ekki sé stöðugur rígur
og togstreita innbyrðis á þjóðar
skútunni.
Mér finnst Alþýðuflokkurinn
sem miðflokkur alveg kjörinn
til þess að sameina alla þá hópa
í eina heild, sem lægst launin
fá, miðað við vinnustundafjölda.
Alþýðuflokkurinn hefir oft sýnt
það í verki hve hann vill þeim
vel, sem lítils mega sín og er
ástæðulaust að telja upp öll þau
mál, sem hann hefir átt frum-
kvæði að eða staðið að.
Þó er það einkum þrennt, sem
mér finnst bera hæst. í fyrsta
lagi breytingin á kosningafyrir-
komulaginu 1934 þegar smæl-
ingjarnir fengu kosningarétt,
þar V'ar Alþýðuflokkurinn í for-
ystu. f öðru lagi er það löggjöf-
in um Almannatryggingarnar,
sem ég tel tvímælalaust stærsta
mannúðarmál sem unnið hefir
verið á íslandi. Ollum, sem
Davíð Stefánsson
gömlu konurnar:
kvað um
Ingibjörg Bjarnadóttir.
komnir eru fram yfir miðjan
aldur ætti að vera ljóst hversu
mikil niðurlæging og kvöl það
var öldruðum og sjúkum að
vera alltaf upp á aðra komnir
og aðbúðin að þessu blessaða
fólki var ekki alltaf til að hæla
sér af, og kemur mér þá í hug
það sem okkar ástfólgna skáld
„En mörgum finnst það
ofrausn á alla lund
við örvasa bjálfa, sem
lokastríðið heyja.
En því mega þær ekki
hvílast um stund
og hvar eiga þessar gömlu
konur að deyja.“
Og nú síðast eru það lögin um
launajafnrétti karla og kvenna,
sem verkalýðsfélögin höfðu bar
izt fyrir um fjölda ára, án mikils
árangurs. En Alþýðuflokknum
tókst að ná þar langþráðu tak-
marki á lýðræðislegan og hljóð-
látan hátt, og sýnir það kannski
betur en margt annað, hvernig
hann vinnur að framgangi hags
munamála alþýðunnar.
Það er sitthvað fleira, sem ég
vildi tala um, þó þetta verði að
vera nóg að sinni. Því hefir oft
verið haldið fram að Alþýðu-
flokkurinn væri aðeins flokkur
launafólks. En frá mínum bæjar
dyrum séð er sama hvort við
mjólkum kýr eða pillum rækju,
svo eitthvað sé nefnt. Alþýðu-
flokkurinn getur verið flokkur
okkar allra.
Á allra heilagra messu 1970.
SMIÖRIB
er
ALLTAF ÞAfl
LANGBEZTA!
Osta- og smjörsalan sf.