Búnaðarrit - 01.01.1918, Side 14

6
BÚNAÐARRIT
sláttulag væri bezt. Skal eg nú gera nokkra grein fyrir
því, hvers eg þykist hafa orðið vísari.
Eg athugaði í júlímánuði slátt 15 manna á túnunum
hér í Reykjavík. Þau tún eru öll slétt og voru flest vel
sprottin og svipuð til sláttar, þó auðvitað kunni að vera
dálítill munur á. Auk þeirra atriða er taflan sýnir skrif-
aði eg hjá mér nöfn og aldur sláttumannanna og úr
hvaða landsfjórðungi þeir væru. Eg mældi handstyrk
þeirra á kraftmæli, athugaði hve oft þeir gætu gert
sérstaka handhreyfingu á hálfri mínútu, hvernig þeir
sveifluðu orflnu, báru fæturna, brýndu o. fl. Um slátt-
inn, er taflan sýnir, skal þess getið, að eg bað sláttu-
mennina að slá eins og þeim væri eðlilegt, en reyndin
mun hafa orðið sú, að flestum varð að keppast fremur
við. Hjá slíku verður naumast komist, ef menn vita,
að verið er að athuga þá. Mér leizt þó ráðlegra að biðja
menn heldur að slá eins og þeim væri eðlilegt en að
segja þeim að keppast við, af því að eg var hræddur
um, að það mundi breyta sláttulaginu. Hver maður sló
um 100 ijáför, og er skárabreidd, Ijáfarsbreidd og ]já-
farstími á töflunni meðaltal. Tíminn sem hektari slæst
á er miðaður við það, að sláttumaðurinn slægi allan
tímann með sama sláttulagi og hraða, þyrfti aldrei að
brýna, eða hvíla sig.
Taflan sýnir, að mér virðist, allvel fjölbreytni þá er
hér á sér stað, bæði um það hvernig menn búa í hend-
urnar á sér og eins um sláttulagið. Skal eg nú fyrst
víkja að orfinu.
Pað liggur í augum uppi, að orfið ætti að vera snið-
ið eftir vaxtarlagi sláttumannsins, og kemur þar auð-
vitað fyrst hæðin til greina. Orf handa háum manni
þarf að vera lengra fyrir neðan neðri hæl en orf handa
lágum. Yæri fastri reglu fylgt um þetta, þá mundi tal-
an sem sýnir hlutfallið á milli orflengdar neðan neðri
hæls og hæðar sláttumannsins vera hin sama hjá öll-
um. En taflan sýnir að svo er ekki. Við því er ekki