Dvöl - 06.01.1935, Blaðsíða 9

R. iflnúnr 1036
B
D V ö L
A8 þekkjast sem brot úr sjálfs vors nál,
er saga vor flestra — og dómur,
þvl rétturinn æðsti er magamál —
vor meistari og alþjóðar rómur.
Þeim örlögum þrungin er æfi vor
a8 öll þes8Í veraldar saga —
og trúin á almættið — tengir vor spor
vi8 tóman og fullan maga.
Þót.t kofinn þinn lægi lágt við mold,
reis IjóÖiÖ þitt hátt mót sólu.
Og ennþá á listin sitt friöland' á fold
í fjárhússkró Hjálmars úr Bólu . ..
En kennimark eitt ber hvert lifandi Ijóð:
ÞaÖ lifir, þótt höfundur deyi
á ófæddra vörum, hjá óbomri þjóð,
á ógengnum framtíöar vegi.
II.
Sigurjón Bergvinsson
Hlmntrikin erti öJl
í eimum bandalögum-
Sigurjón Bergvinsaon
Hagmælt tunga, hugur skír
hófst i borgir skýja —
dreymdi að sérhver dagur hýr
dásemd veitti nýja.
Þar sem leizt mér litið skjól
leiztu heilög regin.
Sást frá þínum sjónarhól
sólskirí hinu megin.
Á þá Ijómans Ijósu strönd
leiöi þig Bragi og Saga
upp í ný og íslenzk lönd
alheims bandalaga.
Þín var hugsun frjáls og fróö,
fús ifí nýja aÖ heyra.
Göfugmenni og gæðablóð
getur ekki meira.
Fólksins gleymdu fræöin, misst,
flestum betur unnir.
Málrúnir og marga list
meir en aðrir kunnir.
Öldnum þul og ungri sál
islenzk þjóð á færra,
hennar öll sem matti mál
meira öllu og stærra.