Valur 25 ára - 11.05.1936, Blaðsíða 10

10
VALUR 25 ÁRA
1911—1936
Fyrstu athafnir.
Fyrstu örðugleikarnir, sem
urðu á vegi hins unga knatt-
spyrnufélags, voru alger vöntun
á leikvangi til æfinga. Ekki létu
félagsmenn það þó stöðva starf-
semi sina, heldur æfðu þeir hvar
sem þeir fundu nýtilegan hlett. Er
mjög til þess tekið, live áhuga-
samir þeir voru þrátt fyrir hina
örðuguslu aðstöðu. Ýmist voru
þeir að æfingum á Ráðagerðis-
flötum, á Kóngsmel uppi á Öskju-
lilíð, meðfram Rauðarárlæknum.
suður í Fífuhvammi og yfirleitt
alls staðar þar, sem viðlit var að
spyrna knetti eftir settum regl-
um. Valsungar æfðu einkum á
sunnudögum og fóru þá einatt í
smáferðir, sem síðan hafa sum-
ar hverjar orðið þeim ógleyman-
legar.
Þeir Valsungar, sem nú eru að
hefja störf í félaginu, ættu að
reyna að setja sér fyrir liugskots-
sjónir litla frumherjaliópinn, sem
liraktist af einum berangrinum
til annars í umliverfi Reykjavik-
ur fyrir 25 árum og lét þó aldrei
undan síga fyrir örðugleikunum.
Valur liefir löngum átt liauk í
liorni þar, sem síra Friðrik Frið-
riksson er. Auðvitað var hann líf-
ið og sálin í þessum unga félags-
skap, eins og öllum öðrum starfs-
greinum K.F.U.M. — Síra Friðrik
hefir aldrei brostið úrræði, er
samherjar hans hafa verið í
nauðum staddir,og það þó að örð-
ugt hafi verið að ráða fram úr
vandamálunum. Hann fór þegar
á fund Páls Einarssonar, sem þá
var borgarstjóri í Reykjavík, og út-
vegaði Valsungum þar með svæði
eitt vestur á Melum. Ruddu þeir
svæðið þegar og hófu þar síðan
knattspyrnuæfingar. En ekki áttu
þeir þarna lengi friðland, því að
nokkru síðar var tekið að reisa
loftskeytastöð einmitt á þessum
bletti, og urðu Valsungar þá að
verða á brott af velli sínum.
Hefst nú hálfgerð hrakninga-
saga Vals, að því er leikvanga
snertir, og er hún i stuttu máli
á þessa leið:
Félagsmenn þoka af fyrsta leik-
velli sínum vegna byggingar loft-
skeytastöðvarinnar og ryðja sér
nýjan völl norðar á Melunum.
Þennan völl verða þeir skömmu
seinna að ílýja, vegna þess að
járnhraut er lögð yfir hann. Var
hraut þessi lögð vegna grjótflutn-
inga til Reykjavíkurhafnar, sem
þá var í smíðum.
Enn flutti Valur völl sinn norð-
ar á Melana, í þeirri von, að
þar mundi verða griðastaður i
bráð og lengd. En þetta fór á ann-
an veg, því að þetta svæði var
áður en langt um liði tekið af
félaginu og gert að allsherjar-
íþróttavelli fyrir Reylcjavík. —
Hafði áður verið íþróttavöllur
norðar á Melunum, en girðingin
í kringum hann skemdist mjög af
völdum óveðurs árið 1925 og var
þá horfið að því ráði, að flytja
íþróttavöllinn þangað, sem knatt-
spyrnuvöllur Valsunga var.
Síðan þessum hrakningum lauk,
hefir félagið eklci átt sér neinn
sérstakan leikvöll fyr en nú, er
félagsmenn liafa með leyfi bæj-
arverkfræðings rutt sér til bráða-
hirgða völl suður undir Öskju-
hlið.
Aldarfjórðungs starf.
Það lætur að likum, að ekki
sé unt að draga fram nema örfá
atriði úr 25 ára starfssögu Vals í
stuttri grein, sem auk þess eru
ákveðin takmörk sett í þessu
ininningarriti. Gott er að geta
byrjað á því að minnast þess, að
svo mikill var þegar í upphafi
áhugi Valsunga, að oftast kornu
of margir piltar á æfingar, enda
þótt félagsmenn væru ekki nema
28 talsins. Var Loftur Guðmunds-
son formaður félagsins afar
áhugasamur um viðgang þess.
Vildu nú margir piltar fá inn-
göngu í Val, en Valsungar liöfðu
gert samþykt um það, að eigi
skyldu fleiri en 28 menn fá inn-
töku í félagið. Varð þetta til þess,
að annað knattspyrnufélag, er
nefnt var Hvatur, var stofnað inn-
an K.F.U.M., og var upphaflega
til þess ætlast, að þessi tvö félög
skyldu heyja kappleiki sín á milli,
en ekki keppa við knattspyrnu-
félög utan vébanda K.F.U.M.
Hvatur átti sér þó ekki langan
aldur, sem meðfram mun hafa
stafað af því, að menn álitu ráð-
legra að sameina starfskrafta
heggja félaganna.
Fyrsta veturinn, sem Valur
lifði, 1911—’12, var mikill dáða-
hugur i Valsuugum, enda voru
þarna að verki ýrnsir mestu
áhugamenn yngri deildanna í
K.F.U.M. Árið 1912 gaf síra Frið-
rik út lítið rit, sem liann nefndi
Úti og inni og tileinkaði piltun-
um í háðum knattspyrnufélögun-