Melkorka - 01.09.1960, Side 3

MELKORKA
TÍMARIT KVENNA
Ritstjórn:
Nantia Ólafsdóttir, ReykjahliÖ 12, Reykjavik, simi 13156 . I>óra Vigfúsdóttir, Þingholtsstrœti 27, Reykjavik.
Ulgefandi: Mál og menning
H var stöndum við?
Eftir Nönnu Ólafsdóttur
Dagana 21.—24. apríl s.l. var háð heims-
þing kvenna í Kaupmannahöfn. Þetta var
50 ára afmæli samtakanna, sem liáðu sinn
fyrsta fund einmitt í Khöfn. Upp úr því var
ákveðið að hafa árlega alþjóðlegan kvenna-
dag til baráttu fyrir réttindum kvenna og
barna. Fyrir 50 árnrn mátti heita að konur
væru réttindalausar í flestum þjóðfélögum.
Það hefur því mjög rnikið áunnizt á þessum
tíma, þó að víða þurfi enn að berjast við aft-
urhald, fordóma og skilningsleysi kvenna
ekki síður en karla. Einnig eru margar jrjóð-
ir, einkum hinar svtirtu, enn undir stjórn
hvítra manna og í þeim löndum hafa konur
engin réttindi frekar en karlmennirnir.
Þjóðlegt sjálfstæði er fyrsta skilyrði þess að
konur öðlist réttindi.
Það má segja, að þetta þing væri háð und-
ir merki svörtu þjóðanna. Atburðirnir i
Suður-Afríku í vetur voru enn í fersku
minni og allt þingið létu fulltrúar þessara
þjóða mikið að sér kveða. Fulltrúar hvítu
þjóðanna studdu mál sinna svörtu með-
bræðra dyggilega, enda mun samúð hvítra
manna með svertingjum Suður-Afríku al-
menn. Svo virtist a. m. k. þegar þessa atburði
bar liæst í heimsfréttunum: stjórn Suður-
Afríku hlaut almenna fordæmingu. Þingið
bar merki þeirrar framvindu sem orðin var
staðreynd, en hefur þó enn betur komið í
ljós í Afríku hinar síðustu vikur, og trúlega
rnarkar tímamót í sögu mannkynsins. Þar
við er líklega hundaþúfusjónarmiðið, að
þessi útskagi Evrópa sé heimurinn, orðið
að engu.
Þegar svo mikilvægt mál var að kalla und-
irstraumur annarra málefna, var ekki að
vænta að vandamál Norðurlandabúa yrðu
mjög atliyglisverð. Þegar spurningin er um
það, hvort maðurinn í Afríku fær að éta
minnsta skammt eða ekkert, hvort hann fær
að vera oáreyttur í matarlausu hreysi sínu
eða ekki, þá fer nú að blikna vandamál
Norðurlandabúans.
Þrátt fyrir þennan geysilega mismun að-
stæðna, gerði þingið margar samþykktir sem
varða okkur beinlínis, og hæst bar þó sam-
þykktir sem beint eða óbeint snerta friðar-
málin í heiminum. Til þeirra mála verja
konur afar miklu starfi hver í sínu landi o;
á alþjóðavettvangi. í því skyni samþykkti
þingið áskoranir á forustumenn þeirra 4
stórvelda sem ætluðu að koma saman til við-
ræðna í París í maí s. 1., og á sendimenn
MELEORKA
43