Melkorka - 01.09.1960, Blaðsíða 5
einstaklinganna í viðkomandi löndum. Al-
mennt er talið að nokkurn veginn sama
hundraðstala karla og kvenna neyti kosn-
ingaréttar síns, og rannsókn hefur leitt í
ljós, „að ekkert bendi til sérstæðs eðlis
kvenna eða grundvallar mismunar í fram-
komu karla og kvenna á kosningastað".
Öðru máli gegnir um kosningu kvenna í
opinber embætti. Þar gætir pólitísks starfs
kvenna lítið, og Jrví minna gætir konunnar
sem liærra er komið og nær ráðandi póli-
tískum öflum. Fáar konur eru í framboði
til þinga, enn færri eru þingmenn, örfáar
eru ráðherrar og nú loksins ein forsætisráð-
herra. Svona er ástandið almennt nema í
sósíalistaríkjunum, en Jrar er líka lögð sér-
stök áherzla á að fá konur til pólitískrar
þátttöku. í Æðstaráði Sovétríkjanna eru
konur 27% og í stjórnum hinna einstöku
ráðstjórnarlýðvelda eru konur samtals 32%
meðlimanna. A JrjóðJringi Kína eru 12,23%
konur. í ungverska þinginu eru 20% kon-
ur. Til samanburðar rná geta Jress, að í auð-
valdsþjóðfélögum nær Jiessi tala sjaldnast
meiru en 5% (í Frakklandi 3,5%, í Noregi
4%, Bretlandi 3%, Bandaríkjum Norður-
Ameríku 2%, Niðurlöndum 5—6%). Benda
mááaðþátttaka kvenna í pólitík fer minnk-
andi. Þetta á ekki síður við um Jrau lönd
sem urðu fyrst til að veita konum pólitísk
réttindi. Það hefur orðið útbreidd skoðun
að konur þyrftu að stunda langt nám og fá
rnikla reynslu áður en Jrær yrðu jafnokar
karla í Jressum efnum. Þær virðast hafa
MlíLKORKA
45