Melkorka - 01.09.1960, Síða 7

þjappar þeim líka saman. Hin dauða hönd
vanans hvílir á þeim öllnm eins og mara,
hvort sem þær eru lengst til hægri eða lengst
til vinstri í pólitíkinni, hvort sem þær eru
verksmiðjustúlkur eða ráðherrar.
Nú er sú kenning að víkja að konur standi
andlega að baki karlmanninum a£ því að
jiær eru ekki eins kröftugar líkamlega. En þá
hefur komið fram önnur afstaða, að konur
megi vinna sjálfstæða vinnu og taka þátt í
opinberu lífi, en þá á vettvangi sent hentar
þeim sem konum: mæðrum, uppalendum
og húsmæðrum.
Bandarísk kona, Dorothy Davis, sem varð
borgarstjóri í lítilli borg í Virginia 1950
sagði:
„Ef gamla hugmyndin er rétt, að staða
konunnar sé á heimilinu, þá er það svar mitt
að heimilið verður að ná út fyrir garðshlið-
ið. Börn okkar dvelja mikinn hluta dags
utan Iieimilis. Ef við ætlum að veita jDeim
rétt uppeldi, þá verðum við að liafa taum-
hald eða stjórn á því umhverfi þeirra sem
er ekki innan sjónarsviðs okkar frá eldhúss-
glugganum. Við verðum að hugsa út fyrir
eldlrúsið. (Eleanor Roosevelt: Wonren of
courage, 91. bls.)
Enn er ógert lrið nrikla verkefni að konra
því inn á heinrili sérlrverrar konu að stjórn-
málin séu lreilbrigði fjölskyldunnar, nratur-
inn á borðið, öryggi heimilisins, menntun
barna lrennar, frelsi að lesa og hugsa, og
jafnvel að lifa af þessa agasömu tíma.
Við lröfum nú séð, að siðvenjur og afstaða
þjóðfélagsins eiga sök á hinum rýra hlut
kvenna í opinberu lífi, og á því verður ekki
ráðin bót nreð einum saman pólitískum um-
bótum. Hitt er svo hin gleðilega staðreynd,
að Jrjóðfélagslegog efnahagsleg staða kvenna
tekur nú byltingarkenndum breytingunr.
Ef við nú vekjum konuna af hinunr langa
svefni vanans, þá flýtunr við þróuninni. Þá
verða opnaðar hinar læstu dyr þess ráðs senr
tekur hinar raunverulegu pólitísku ákvarð-
anir.
Elrðu allsnarpar umræður í nefndinni
senr risu út af því að franski fulltrúinn taldi
Jrátttöku kvenna í opinberu lífi í Sovét-
ríkjunum og Kína og öðrum sósíölskum
ríkjunr ekki nógumikla miðaðvið Jrá mögu-
leika senr þær hefðu til starfa. Bað lrún unr
skýringu. Einnig Jrótti Jressari frönsku konu
lrinir nrörgu áhrifamiklu kvennaklúbbar í
Bandaríkjunum gera furðulítið gagn; póli-
tísk Jrátttaka kvenna væri Jrar lítil.
Sovétfulltrúi svaraði á þá leið, að aðeins
væru 42 ár frá Jrví byltingin varð í Rúss-
landi. Hvernig var ástandið 1917? Aðeiirs
12% kvenna voru læsar. Nú eru konur 32%
þeirra senr starfa að opinberum nrálunr. Svo
er og á Jrað að líta, að flestar konur geta
ekki allt lífið tekið jafnmikinn Jrátt í opin-
beru lífi, vegna uppeldis barnanna. Það
lækkar hundraðstölu kvenna i opinberunr
störfum.
Kínverski fulltrúinn sagði að konur væru
27% þeirra sem starfa að opinberunr mál-
um í Kína.
Fulltrúi Búlgaríu svaraði Jrví til að á
þingi væri fjórðungurinn konur. Þær væru
Jró ekki ánægðar með Jrað, en ástæðan væri
nauðsyn fjölskyldunnar og smábörnin. „Hjá
okkur ríkja fordónrar gegn barnastofnununr,
senr gera konunr kleift að starfa utan lreinr-
ilis. Maður verður að lrafa í huga að Róm
var ekki byggð á einunt degi. Sósíalisminn
Jrarf einnig sinn tíma.“
Enginn fulltrúi frá Bandaríkjunum svar-
aði ásökun franska fulltrúans.
Frá Pakistan var kona sem bar blæju fyr-
ir andlitinu. Hún tók lrana Jró frá Jregar
hún talaði. Var ræða hennar talsvert lrjá-
rónra, því að hún lagði áherzlu á að konur
yrðu að lrafa í lruga að stilla kröfunr sínunr
í hóf Jrví að karlnraðurinn kærði sig ekki
unr konur nreð vísindalegu hugarfari.
Mannleg náttúra væri svona alls staðar og
ekki merkari en þetta. Fleira sagði lrún í
líkunr dúr.
Eulltrúi frá Kúbu fannst nrér hafa merk-
astar lréttir að færa. Maður vissi svo lítið
tmr það sem þar er að gerast. Tvær konur
M F.LKORKA
47