Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 174
168
BÚNAÐARRIT
vinsældum, heldur mun sönnu nær að segja, að þær færu
vaxandi alla tíð.
Það varð því mörgum okkar, sennilega stórum hluta
þjóðarinnar, sem persónulegur missir, þegar það fréttist,
að Kristján hefði andazt á sjúkrahúsi í Bandaríkjunum í
miðjum septembermánuði aðeins 65 ára gamall.
Þó að hann hefði haslað sér völl á sviði menningarmála,
hafði hann eigi að síður brennandi áhuga á atvinnumálum
þjóðar sinnar. Það sýndi hann við mörg tækifæri. Ég vil
ekki gera því skóna, að hann hafi þar gert upp á milli
höfuðatvinnuveganna. Hitt get ég fullyrt, og það geta
margir vitnað með mér, að landbúnaðurinn, gengi hans og
framfaramál, var honum ákaflega hjartfólginn. Hann tók
jafnan með þökkum boði okkar um að vera viðstaddur
opnun Búnaðarþings og vildi fylgjast sem bezt með öllu,
sem var að gerast á sviði atvinnuvegar okkar.
Og sjálfsagt eru mörgum ykkar, sem hér eruð saman
komin, eins og mér, ferskar í minni heimsóknir að Bessa-
stöðum og ávörp látlaus, en innileg, sem forsetinn flutti
gestum sínum úr dreifðum byggðum landsins við þau
tækifæri. Það eru ógleymanlegar stundir og við geymum
minninguna um þær í þákklátum huga.
Guðmundur Jósafatsson frá Brandsstöðum. Hann var
fæddur að Nautabúi, Lýtingsstaðahreppi, Skagafirði, 30.
október 1894. Foreldrar hans voru Jósafat Jönsson frá
Króki í Norðurárdal, Mýrasýslu og Sæunn Jónsdóttir frá
Þúfum í Óslandshlíð. Foreldrar Guðmundar voru ógiftir, og
lágu leiðir þeirra ekki saman eftir að Guðmundur fæddist.
Hann fylgdi móður sinni, sem var í vinnu á ýmsum bæjum í
Skagafirði, m. a. í Valadal hjá þeim Guðrúnu Pétursdóttur
og Friðrik Stefánssyni. Þeirra hjóna minntist Guðmundur
með þakklæti og virðingu. Þrettán ára gamall fór hann til
föður síns, sem þá hóf búskap að Leifsstöðum, en flutti árið
eftir að Brandsstöðum í Blöndudal. Skólagangan í æsku var