Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 252
246
BÚNAÐARRIT
áletrun á þeim sé jafn rétthá sömu áletrun brenni-
merktri á horn, og helgi eiganda kind framar eyrna- og
hornamarki.
Vel er hugsanlegt, að kind kunni að fyrirhittast með
brennimarki eins, en plötumerki annars. En á sama
hátt getur hent, að kind beri brennimörk tveggja
eigenda á hornum og plötumerki tveggja eigenda sitt í
hvoru eyra, ef trassað er að afmá merkingu fyrri
eiganda við eigendaskipti, og munu hafa þekkzt dæmi
alls þessa. I öllum þessum tilvikum virðist eðlilegt, að
gert sé ráð fyrir því í reglugerð að lóga slíkum vafakind-
um, enda gert ráð fyrir, að reglugerðin, þegar sett
verður, styðjist einnig við lög nr. 23/1956 um varnir
gegn útbreiðslu næmra sauðfjársjúkdóma.
b) Búnaðarþing telur, að tölva sé svo tilvalið tæki til
geymslu og samræmingar markaskráa, ekki sízt, þegar
að því er stefnt að draga mjög úr sammerkingum, að
sjálfsagt sé að nota hana til undirbúnings næstu marka-
skráaútgáfu um land allt. Því sé rétt, að heimild fyrir
ráðherra til að ákveða það sé í lögum, svo að ekki sé
hætta á, að einstakar sýslunefndir rjúfi nauðsynlega
samstöðu um málið. Jafnvel hefði komið til greina að
taka bein fyrirmæli upp í lögin. Hér er þó aðeins hert á
ákvæðum frumvarpsins.
Þess er að vænta, að því þarfa verki, sem hafið er
með því að færa gildandi markaskrá í tölvu Búnaðarfé-
lags íslands, verði haldið áfram eftir því, sem tóm gefst
til.
c) Talið er, að sums staðar tíðkist enn hin forna venja að
„bregða til marks“, þ. e. marka eitthvert byrjunar-
hnífsbragð á marki eiganda á lömbin ung, en fullmarka
þau síðar. Þetta getur valdið hættulegum glundroða og
ber að leggja niður. í 2. gr. frumvarpsins er svo kveðið
á, að enginn megi nota mark annars manns nema leyfi
hans komi til. Er rétt að taka fram í reglugerð í