Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 365
GILDI MÆLINGA Á LIFANDI LÖMBUM
359
Hér á landi hefur arfgengi á mælingum og stigum á
líflömbum ekki verið metið áður, og er því ekki um
innlendan samanburð á arfgengi þessara eiginleika að
ræða. í erlendum rannsóknum hefur arfgengi á brjóstmáli
verið metið frá 0,16 til 0,32(1), á breidd spjaldhryggjar frá
0,0 til 0,20(2) og á legglengd 0,57(3). Samkvæmt þessum
niðurstöðum og þeim, sem hér birtast, má ætla, að legg-
lengd og brjóstmál á líflömbum hafi hátt arfgengi, en
breidd spjaldhryggjar fremur lágt, enda eðlilegt, þar sem
þetta er síðþroska eiginleiki. Arfgengismat á stigum fyrir
hold á baki og lærum er hátt og gagnstætt því, sem erlendar
rannsóknir sýna, en í þeim er arfgengið metið frá 0,04—
0,20(4). í þessu sambandi skal þess getið, að fínullarkyn,
t. d. Merinófé og Rambouilletfé hafa mun lægra arfgengi á
þessum eiginleikum en tvínytja kyn (kjöt og ull), t. d.
bresku láglendiskynin(5).
Ekki verður reynt að skýra það misræmi, sem kernur
fram í arfgengismati á holdafari á íslenskum lömbum og
erlendum, en benda má á, að hér er um hlutlægt mat að
ræða, sem aldrei verður eins nákvæmt og bein mæling, og
ræðst af hæfni matsmannsins til að vera samkvæmur
sjálfum sér í stigagjöf frá einu lambi til annars, og samræmi
milli matsmanna ef um fleiri en einn er að ræða. Ekki er
heldur ólíklegt að breytileiki milli hrúta í holdafari afkvæma
þeirra sé meiri hér á landi en erlendis, þar sem úrval fyrir
þessum eiginleikum hefur átt sér stað í mun skemmri tíma
hér á landi.
Arfgengi á flokkun í sláturhúsi er hátt og hærra en víðast
erlendis, sem einnig styður þá ályktun, að breytileiki í
holdafari milli hrúta sé meiri hér á landi en erlendis. 2. tafla
sýnir erfða- og svipfarsfylgni milli þessara eiginleika.
Ef litið er fyrst á innbyrðis samband mælinga og stiga
vekur mesta athygli hin fullkomna jákvæða erfðafylgni milli
stiga fyrir bak- og lærahold. Ætti því að nægja að nota
annan hvorn þessara eiginleika, t. d. lærastig þegar velja á