Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 368
362
BÚNAÐARRIT
víður hann er í hlutfalli við dýptina, því að hlutfallagóðum
brjóstkassa (víður miðað við dýpt) fylgja vöðvaþykkt og
bráður þroski.
Eðlilegt hefði verið að búast við hærri fylgni milli
brjóstummáls, mælt á lambinu lifandi, og brjóstummáls,
mælt á falli þess, en hér kemur fram. Svipfarsfylgnin, sem
er mælikvarði á nákvæmni á mælingu þessa eiginleika, er
fremur lág. Líkleg skýring er sú, að mismunandi staða
lambanna þegar ummálið er mælt á þeim lifandi og staða
fallsins í gálga, skekki þetta samband til muna og gefi ekki
nákvæma mynd af því.
Samband legglengdar og skrokkmála er rakið í annarri
grein í þessu riti. Þær niðurstöður og þessar, sem hér
birtast, eru mjög samhljóða enda eðlilegt, þegar litið er á
hið fullkomna erfðasamband, sem er á milli legglengdar
mældrar á lambinu lifandi og á beininu sjálfu með skíðmáli
eftir að það hefur verið skafið. Hin háa svipfarsfylgni sýnir
glöggt, hve örugg þessi mæling er.
Erfðafylgni breiddar spjaldhryggjar og stiga fyrir hold á
baki og í lærum við skrokkmálin benda í flestum tilfellum til
sömu áttar, þ. e. þessum eiginleikum fylgja stutt og létt
útlimabein, þykkir vöðvar, en jafnframt þykkari fitulög,
einkum holdastigunum, og betri flokkun. Rétt er þó að
vekja athygli á hinni jákvæðu erfðafylgni á milli spjald-
hryggjarbreiddar og þykktar bakvöðvans annars vegar og
flatarmáls hans hins vegar. Þetta felur í sér, að breiðum
spjaldhrygg fylgir þykkur og flatarmálsstór vöðvi. Hryggur-
inn er verðmætasti hluti dilkfallsins, og því er mikils um
vert, að gæði hans (vöðvar í hlutfalli við fitu og bein) séu
sem mest. Úrval fyrir þessum eiginleika er því mikilvægur
þáttur í bættum kjötgæðum.
Helstu ályktanir, sem draga má af þessum niðurstöðum,
eru í stuttu máli þær, að úrval fyrir breiðum, holdmiklum
spjaldhrygg, stuttum legg og holdmiklum lærum á líflömb-
um mun leiða til betra vaxtarlags á líflömbum og þar með til
meiri kjötgæða og betri flokkunar í sláturhúsi.