Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 463
VÖXTUR, ÞROSKl OG KJÖTGÆÐI SAUÐFJÁR 457
liggur innan þessara þungamarka. Þær hlutfallsbreytingar,
sem urðu á skrokkvefjum samfara þyngingu skrokksins um
67% frá 12 til 20 kg, endurspegla það, sem áður er sagt um
vöxt einstakra skrokkvefja á kálbeitinni milli 16 og 24 vikna
aldurs. Beinin þyngdust um 40% í hálöppunum og 33% í
láglöppunum, vöðvinn um 52—53%, en fitan um 178% í
hálöppunum og 144% í láglöppunum. 4. tafla sýnir enn
fremur aukningu á vöðva: beinahlutfalli svo og á hlutfalli
yfirborðsfitu móti millivöðvafitu, og endurspegla þessar
breytingar mismunandi þroskaröð viðkomandi vefja.
Höfuðmunur hálappa og láglappa kemur fram í beinum
og fitu. Við 16 kg fallþunga höfðu hálapparnir 24% þyngri
bein, en 20% minni fitu. Þá var heildarmagn vöðva um 6%
meira í hálöppunum, en hlutfall vöðva á móti beinum var
mun hagstæðara í láglöppunum, sem höfðu 5,56 kg vöðva
fyrir hvert 1 kg af beinum, samanborið við 4,74 kg í
hálöppunum. Enn fremur er athyglisvert, að láglapparnir
söfnuðu hlutfallslega meiri fitu utan á skrokkinn miðað við
þá fitu, sem sest inn á milli vöðvanna. Þetta er algengt
einkenni á holdakynjum, samanborið við búfjárkyn, sem
minna eru kynbætt til kjötframleiðslu.
4. tafla. Vefjasamsetning skrokksins. — Þroskabreytingar
og áhrif vaxtariags.
12 kg fall 16 kg fall 20 kg fa!
%-aukning
frá 12—20 kg
Vefur Tcg. % g % % fallþunj
Bcin . Hál. 13,4 1948 12,2 11,3 40
Lági. 11,1 1572 9,8 8,9 33
Vöðvi . Hál. 60,5 9236 57,7 55,1 52
Lágl. 57,2 8738 54,6 52,3 53
Fita . Hál. 19,0 3996 25,0 31,8 178
Lágl. 25,2 4966 31,0 36,9 144
Vöðvi/Bcin . Hál. 4,51 4,74 4,89
Lágl. 5,15 5,56 5,89
Yfirborösfita/Milliv.fita . . Hál. 0,58 0,67 0,76
Lágl. 0,70 0,77 0,81
(Mismunur á hál. og lágl. cr marktækur í a. m. k. 95% tilfella, nema hvað snertir
hlutfall yfirborðsfitu á móti millivöðvafitu í 20 kg skrokk).