Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 491
ERFÐIR Á VAXTARLAGI OG KJÖTGÆÐUM
485
Báðar þessar vaxtarlagsgerðir þekkja allir fjárræktar-
menn og hafa þær gjarnan verið nefndar hálappi og
láglappi. í grein dr. Sigurgeirs Þorgeirssonar, vöxtur,
þroski og kjötgæði, sauðfjár með sérstöku tilliti til vaxtar-
lags, í þessu riti er gerður samanburður á þessum tveimur
vaxtarlagsgerðum, og verða þær ekki nánar ræddar hér.
Breytingar á vaxtarlagi og kjötgœðum 1958—1977. Uppgjör
þetta veitir tækifæri til þess að meta breytingar þær, sem
orðið hafa á vaxtarlagi og kjötgæðum dilkafalla á Fjárrækt-
arbúinu á Flesti um tuttugu ára skeið frá 1958—1977. 3.
tafla sýnir breytingarnar í eiginlegum mælieiningum og
einnig í stöðluðum einingum til gleggri samanburðar. Enn
fremur sýnir taflan línulegan aðhvarfsstuðul mælinga á ár
að jöfnum fallþunga og má þannig sjá hvernig 14.34 kg
fallið 1958 hefur verið samanborið við jafnþungt fall 1977.
Línurit 1—4 sýna breytingarnar eftir árum. Meðallínan er
dregin eftir þeirri jöfnu, sem fellur best að meðaltölum
áranna.
Breytingarnar, sem átt hafa sér stað, eru mjög í samræmi
við arfgengi eiginleikanna. Þeir eiginleikar, sem hæst
arfgengi hafa, breytast greinilega mest, s. s, útvortismálin
og lengd og þungi leggjarins. Hins vegar er minni og
nokkuð óljósari breyting á þeim málum, sem lægra arfgengi
hafa, s. s. vöðva- og fitumálum. Brjóstkassinn hefur
grynnst um 13.5 mm, en víkkað um 2.8 mm. Langleggur og
klofdýpt hafa stytst um 16.1 og 17.5 mm hvort fyrir sig, en
lærastig hækkað um 0.4 stig. Gera má ráð fyrir nokkru
vanmati á breytingum á lærastigum, þar sem hér er um
sjónmat að ræða, og erfitt fyrir þann sem gefur stigin, að
skynja rétt þá breytingu í læraholdum, sem verður frá einu
ári til annars. Má því álykta, að framfarir séu nokkru meiri
en hér kemur fram. Langmesta breytingin, sem verður á
þessu tímabili, er á lengd skrokksins, en hann hefur stytst
um hvorki meira né minna en 70.6 mm. Lengd vinstri
framfótleggjar hefur stytst um 6.4 mm og jafnframt létst um