Samtíðin - 01.09.1937, Blaðsíða 14

Geysir
við’ getum aldrei eignasl annað föð-
urland. Gullfoss er mikilúðlegur,
rammefldur, eilifur. Hann kemur
lil dyranna eins og liann er klædd-
ur. Menn geta fjarlægst liann um
stundarsakir, jafnvel horfið frá
honum árum saman. En altaf þeg-
ar á það reynir, hvort þeir vilja
vera börn íslands eða ekki, vakn-
ar liin tröllaukna rödd fossins í sál-
um þeirra.
Geysir er alger andstæða Gull-
foss. Hann er ímynd listamanns-
ins, sem á heima langt í norðri, en
hýr yfir suðrænni glóð. Árum sam-
an lá hann fjötraður undir fargi
hins kalda yfirhorðs, eins og við-
kvæm skáldsál, sem er kalin af
skitningsleysi og afskiiitaleysi fólks-
ins. Undir eins og þessu fargi var
létt af Geysi, tókst liann allur á
loft. En enginn skyldi lialda, að
hægt sé að skipa honum að neyta
iþróttar sinnar, þegar hverjum sýn-
ist. Hann er mannafælinn geslur í
hinni fátæklegu íslensku hygð.
Kaldhæðni forlaganna hafa gert
hann að útlaga uppi undir hinum
válegu auðnum islenskra öræfa.
Hann þekkir ekki umliverfi sitt, og
í raun og veru á hann sér hvergi
föðurland. Nafn hans er á vörum