Morgunn - 01.06.1927, Qupperneq 30

24
MORGUNN
biðu margir framliðnir menn eftir því að líkamast. Sumir
framliðnu mennirruir voru nærri því efst í byrginu, aðrir
fyrir ofan það. Þeir, sem áttu að líkamast, stóðu á byrgis-
gólfinu. Umsjónarmaður byrgisins, sem var ung stúlka, sagði
við hana: „0! þér er velltomið að koma. En þú ert jarðne.sk.
Þú mátt horfa á.“ Fríx Ylasek Jedt þá á miðiJinn, frú AJlynr
og sá, að hún var í sambandsástandi, að Jíkami liennar var
stirður, að liún sat að liálfu Jeyti og lá að liálfu Jeyti í
stólnum.
Næst valcnaði atliygli hennar á líkamninga-starfinu. Þrír
framliðnir efnafi’æðingar voru í byrginu: einn var hár mað-
ur þeldökkur; annar lágur maður, roskinn; þriðji lágur maö-
ur, þeldölckur. Fyrst var það hávaxni maðurinn, sem vakti
athygli hennar; liann stóð við dyrnar á byrginu, veifaði liand-
leggjunum og virtist vera að safna cinhverju saman. Þegar
hún gaf því nákvæmari gætur, sem var að gerast, sá liún band
af björtum, blágráum sveiflum, sem líktust hitaöldum, fara
um hringinn og inn í byrgið. Einkennilegt þótti lienni a$
sjá það, að þegar þetta band (eða straumur) fór eftir hringn-
um, þá lögðu ekki allir fundarmenn neitt til þess. Það hélt
sér ef til vill hjá tveim fundarmönnum, stökk svo yfir þann
þriðja o. s. frv.
Sveiflustraumurinn byrjaði hjá lir. AJlyn, sem sat luegra
megin við byrgið, jókst stöðugt, eftir því sem íundarmenn
lögðu til lians sveiflur frá sjálfum sér. Straumurinn hófst.
fyrir neðan hægra hnéð á Allyn, og var liér um bil tveggja
þumlunga breiður og 6 þuml. djúpur, hélt þá áfram að vaxa
á leiðinni með fram hringnum, þangað til hann var orðinn
um fet á breidd og 18 þuinl. á dýpt, þegar hann fór inn í
byrgið. Þetta sveifluband fór inn í byrgið hér um bil 2 fet
frá gólfinu, og liái efnafræðingurinn safnaöi því saman.
Ýmsir framliðnir menn voru líka að verki meðal fundar-
manna, til þess að draga frá þeim kraft, í því skyni að halda
stöðugum sveiflustraum.
Þegar hái efnafræðingurinn hafði safnað að sér nógu
mildu, afhenti hann það lágvaxna efnafræðingnum. Ilann tók