Morgunn - 01.06.1927, Síða 31

MORGUNN
25
viö því og helti því inn í hnakkann og aftanverðan hálsinn á
miðlinum. Jafnframt því, sem þessum bjarta, blágráa straum
var lielt inn í miðilinn, tók hvítt efni að streyma út frá höku,.
koki og brjósti miðilsins. Þennan straum, sem sýndist vera
snertanlegur, tók þriðji efnafræðingurinn og setti hann yíir
framliðna manninn sem átti að líkamast, til þess að klæöa
hann. Alt af, meöan efnafræSingurinn var að hella þessu
efni yfir framliðna manninn, sagði liann með sterkri ákveS-
inni rödd: Hugsaðu þér andlitsdrætti þína! Hugsaðu þér
andlitið! Hugsaðu þér augun! IlUgsaSu þér vaxtarlagiS, eins-
og þaS var á jörðinni! Iiugsaðu þér handleggina“, o. s. írv.
Jafnóðum og framliðni maðurinn hugsaði sér líkamshlutina,.
mynduSust þeir utan um hann.
Meðan á þessu stóð sungu fundarmenn „Old Black Joe.“
Alt í einu þögnuSu þeir og einhver fór aS syngja „Mareliing-
through Georgia.“ Þetta breytti tafarlaust straumnum og
efniö féll utan af framliöna manninum. EfnafræSingurinn
bent.i þá öörum framliðnum manni og tók að klæða hann.
Söngnum var þá aftur bre,ytt skyndilega og þessi maður gat
ekki líkamaS sig. Efnafræðingurinn reyndi að klæða enn
annan og mistókst enn. Allan þennan tíma liafði framliðni
efnafræSingurinn átt annríkt viS aS safna saman efninu og
koma því gegnum. miðilinn, til þess að það skyldi fá lífsmagn.
MeSan á öllum þessum örSugleikum stóð, var frú Vlasek
í byrginu og gat ekki komið fótum sínum niSur á gólfið.
Hlé varð á söngnum og þvi najst fór einliver að syngja
„Shall ¥e Gather at the River“, sem er mjög algengur til-
raunafunda-sálmur í Vesturlieimi. í sama bili komu fætur
liennar við gólfið og hún stóð frammi fyrir efnafræðingn-
um. Hann mælti: „Þú ert jarönesk. Þú getur ekki fariS fram
fyrir tjöldin.“ Þá spurði hann hana, livers vegna hún vildi
sýna sig. Frú Vlasek svaraSi: ,,Af því að mig langar til að-
læra, og eg vona aö gera málinu gagn meS því.“
Þá sagSi efnafræ'Singurinn: „Komdu hingað,“ og sneri
henni viS, lét bakiS snúa að sér. Þá fór hann að hella yfir
hana efninu, sem dregið hafSi verið frá miðlinum, og sagði