Morgunn - 01.06.1927, Qupperneq 126

120
M 0 R G U N N
Við allar þessar guðsþjónustur var be'Sið fyrir heilum lióp
af nafngreindum sjúklingum, og jafnframt var í öllum guðs-
þjónustunum vísaS á nafngreinda lækningamiðla. Svipaö'
þessu gerist í ýmsum kirkjum í London. Við sumar lækninga-
tilraunir erlendis fer fram mikill andlegur undirbúuingur á
sjúklingunum á undan tilraununum. Sjúklingunum er þar
alks ekld veitt viðtaka án slíks undirbúnAngs, og sérstakir
menn aðstoða þann, er fyrir lækningunum stendur, til þess að
koma hinu andlega umhverfi í ])að horf, sem talið er nauð-
synlegt til þess aö lækningin, geti gerst.
Fyrir noltkurum vikuni kom út í London
merkileg bók um andlegar lækningar. Ilún
heitir „Iíealing through Spirit Ageney“, og er eftir lt. II.
Saunders, einn af þeim mönn.um Norðurálfunnar, sem allra.
mesta reynslu liafa fengið af miðils-tilraunum. Ilöfundurinn
skýrir frá því, að hann hafi veriö á fundi hjá hinum fræga.
ameriska miðli, frú Ettu Wriedt frá Detroit. Hér um bil á
miðjum fundinum sást blátt ljós, hnattmyndað, nálægt ])rem
þumlungum að þvermáli. Það leið ofan frá loftinu niður á
gólf, og þá fór rödd að tala utan við miðilinn með kynlegum
útlendum málblæ. Itöddin virtist eiga nokkuð erfitt með að
tala ensku, og vatt sér stundum yfir í frönsku eða ítölsku,
en varð leiknari í enskunni eftir nokkura fundi. Itöddin
sagðist lieita Abduhl Latif, hafa eftirlit með þessum til-
raunmn, hafa vald til að lijálpa þessum tilraunamönnum og
vera í því skyni að læra liætti þeirra og tungu. Enginn
fundarmanna hafði heyrt þetta nafn, en röddin vísaði á
vitneskju um sig í British Museum. Saunders hafði mikið
fyrir því, að fá þar nokkuð verulegt um þennan mann aö
vita, þangað til einn bókavörðurinn, lærður Austurlandafræð-
ingur, fór að hjálpa honum. Hann hafði verið fræðimaður
mikill, átt mest heima í Bagdad og verið upp á 13. öld eftir
Krists burð. Æfisaga hans, þýdd úr persnesku, er í bólc
Saunders.
Hringur Saunders fékk til sín ýmsa ágæta raddamiöla.
Abduhl Latif talaði hjá þeim öllum, og á einum fundinum
kvaðst hann hafa lcomist að raun um, að einn maður í hringn-