Morgunn - 01.06.1933, Blaðsíða 69
MORGUNN
63:
indum, að eg átti þar auðvelt með að þekkja systur mína,
og hefði sjálfur ekki getað lýst henni betur.
Þá sér hún hægra megin við mig ungan pilt, og
lýsir þá syni mínum, sem eg áðan sagði frá og alt ná-
kvæmlega rétt, það sem það náði. Og þar næst, að komin
sé hjá honum kona, og lýsir þá konu minni, og var það
einnig alt rétt, nema ef til vill, að hún sagði í meðallagi
há, en hún var nokkuð lægri, en um það getur mönnum
sýnst sitt hverjum. Þá sér hún litla stúlku hjá þeim,
fyrst óglögt, en verður svo stærri og eins og sest í kjöltu
mína, og finst hún segja: ,,Já, það sem er hann pabbi“.
Við höfðum mist stúlku á 1. ári. Þessi þrjú voru hægra
megin. —
Þá stendur fyrir aftan mig maður, og lýsir hún hon-
um svo, að alt gat átt heima um séra Janus Jónsson,.
svila minn, og trygðavin. Hún segir, að hann sé líka vin-
samlegur við mig. — Enn sér hún konu standa vinstra
megin við mig, og gat lýsing hennar átt við aðra systur
mína, þó ekki eins glögg. Eg spyr, hvort hin konan sé
farin. Segist sjá hana enn, en lætur þessa konu komast
að. Lýsir svo, hvað þetta fólk sé ástúðlegt við mig og
fylgi því mikill friður. Eg eigi þau, sem voru hægra meg-
in, konurnar vinstra megin séu mér nákomnar og mað-
urinn líka hýr og glaður við mig. Þótti mér mest til koma
og fullkomna sönnunina, að geta flokkað það, sem eg-
eigi, þ. e. kona mín og börn hægra megin, og vinstra
megin mér nákomnar, þ. e. systur mínar, án þess eg hefði
neitt upplýst.
Á fundi 5. nóv. 1931 fékk eg aftur svipaðar lýsing-
ar af konu minni og syni. En sérstaka athygli mína vakti
lýsing á manni, er stæði fyrir aftan mig og væri í presta-
búningi. Þóttist eg þar kenna síra Jón Halldórsson mág
minn á Sauðanesi; alt hljóðaði þetta um hann, nema
gleraugu á nefinu í bandi. Á mynd, sem eg á, hefir hann
venjuleg spangagleraugu. Leitaði eg mér upplýsinga um
það, en fékk ekki fyrri en Jón Bjömsson, kaupmaður á
/