Morgunn - 01.06.1933, Blaðsíða 110
104
M 0 R G U N N
Hugsanaflutningur eða fjarskygni?
Hjónin, sem fyrir því urðu, sem sagt er frá hér á.
eftir, sögðu mér söguna, sitt í hvoru lagi, og þeim bar
alveg saman. Maðurinn sagði mér hana fyrir nokkur-
um árum, en er nú látinn. Konan hans sagði mér hana
fyrir fáeinum vikum, og- gaf mér leyfi til að birta hana.
En hún óskaði þess, að engra nafna væri getið. Eg skrif-
aði söguna eftir henni, meðan hún stóð við hjá mér, og
hún staðfesti, að rétt væri með farið.
Hjónin bjuggu búi sínu úti í sveit, og viðburður-
inn gerðist í febrúarmánuði 1915.
Húsbóndi lagði af stað á fund, sem halda átti á
bæ, nokkuð langt frá heimili hans. Þegar hann var
farinn, versnaði veðrið, og heimilisfólkið bjóst við, að
hann mundi ekki fara alla leið þann daginn, heldur
gista á leiðinni.
Síðari part næstu nætur vaknar konan hans. Hún
sér þá inn í herbergi, þar sem maðurinn hennar er. Hún
veit, hver bærinn er, en maðurinn hennar hafði ekki
minst á það, að hann ætlaði að koma þar við. Sjálf
hafði hún aldrei þangað komið; en hún sá vel húsa-
skipunina. Síðar kom hún á bæinn, og gekk þá úr
skugga um, að hún hefði séð húsaskipunina rétt.
Hún sér manninn sinn liggja í rúmi í herberginu,
sem minst hefir verið á, og að dyr eru opnaðar í her-
berginu, svo að hurðin hrekkur upp að gaflinum á rúm-
inu, sem maðurinn hennar liggur í. I dyrunum stendur
hár maður, með eitthvert vopn í hendinni, sveðju eða stór-
an hníf, eða eitthvað þess háttar. Sömuleiðis þykist hún
sjá, að þessi maður vilji gera manninum hennar eitthvert
mein. Enn fremur sér hún, að maðurinn hennar verður
var við aðkomumanninn, og að hann fer fram úr rúminu.