Fréttablaðið - 20.01.2011, Side 42

26 20. janúar 2011 FIMMTUDAGUR
BAKÞANKAR
Ragnheiðar
Tryggva-
dóttur
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
LÁRÉTT
2. viðskipti, 6. munni, 8. herma, 9.
kvk. nafn, 11. fyrir hönd, 12. flatfótur,
14. kvk nafn, 16. skóli, 17. netja, 18.
fugl, 20. tveir eins, 21. tangi.
LÓÐRÉTT
1. ögn, 3. samtök, 4. þrot, 5. sam-
stæða, 7. land í Evrópu, 10. flýtir, 13.
angan, 15. illgresi, 16. skammst., 19.
tveir eins.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. kaup, 6. op, 8. apa, 9. lóa,
11. pr, 12. ilsig, 14. lilja, 16. ma, 17.
mör, 18. önd, 20. ff, 21. oddi.
LÓÐRÉTT: 1. moli, 3. aa, 4. uppgjöf,
5. par, 7. pólland, 10. asi, 13. ilm, 15.
arfi, 16. möo, 19. dd.
Segið
mér... svaf
ég hérna
í nótt?
Já. Þarna
nákvæm-
lega. Góðan
daginn!
Ó, hvað
ég sakna
hennar!
Ég veit, Jói
minn.
Fáðu þér nú
smá kaffi.
Og hafðu ekki
áhyggjur, við
erum hér til að
styðja þig. Ef það
er eitthvað sem
þig vantar, þá
spyrðu.
Hvað
sem
er!
Hvað
sem
er?
Þá
byrjar
þetta
aftur!
Sjáumst!
... og þegar ég var á
ykkar aldri þurftu allir í
fjölskyldunni að deila
sömu símalínunni.
GLÆTAN! VÓ!
GAUR! Hver fékk
að velja
hringitóninn?
Lárus, geturðu hjálpað
Sollu að læra heima?
Þú ert betri í stærðfræði
en ég.
Auð-
vitað.
Látum okkur
sjá... uhmm...
hmmm...
hmmm...
Hvert er
svarið?
Fólk af mála-
braut á ekki
að para sig
saman.
Fyrirgefðu
Gaff, ég fer
yfir til Ug.
Hann með
hjól og eld!
Ég hef nýlokið lestri á góðri bók, loks-ins. Ég ætlaði aldrei að hafa mig í
gegnum hana. Ekki af því hún væri svo
leiðinleg eða löng, heldur hafði ég látið
aðra lesendur bókarinnar hræða mig,
með svakalegum lýsingum á söguþræð-
inum. Ég var dögum saman að hafa mig
í gegnum fyrstu kaflana, síðu fyrir síðu,
af ótta við eitthvað, ég veit ekki hvað. Það
var ekki fyrr en ég tók á mig rögg og
herti mig við lesturinn yfir helgina
að ég skammaðist í gegnum bók-
ina.
ÉG vil ekki gera lítið úr spenn-
andi atburðarás sögunnar eða
ógnvænlegum atburðunum sem
áttu sér þar stað. Þeir fengu hárin
svo sannarlega til að rísa. En ég
varð ekki eins hrædd og
ég hafði verið hrædd
um. Eftir að lestri
lauk steinsofnaði ég
eins og latur hrútur
og hraut til morguns.
Ég hafði látið æsa mig
upp að óþörfu. Lifað
mig svo inn í upplifanir
og lýsingar annarra að
ég steingleymdi að fylgj-
ast með minni eigin upp-
lifun á sögunni. Kannski hefði ég einmitt
orðið eins hrædd og ég var hrædd um að
ég yrði, ef ég hefði ekki verið búin að láta
hræða mig fyrir fram.
ÉG á þetta til, að láta leiða mig eitthvert
á asnaeyrum, þangað sem ég hefði ann-
ars ekkert farið. Hnykkur í flugvél sem
ég mundi ekkert kippa mér upp við með
nefið ofan í blaði verður að brotnum og
brennandi flugvélavæng í huga mínum, ef
ég lít upp á óttaslegin andlit samfarþega
minna. Ég læt litast af umsögnum fólks
um kvikmyndir áður en ég fer að sjá þær
sjálf, veit síðan ekkert hvað ég á að halda
þegar ég skemmti mér hið besta á mynd
sem átti að vera yfirgengilega leiðinleg.
ÞETTA er auðvitað algjör vitleysa. Það á
alls ekki að láta upplifanir eða skoðanir
annara rugla sig í ríminu. Best er að nálg-
ast alla hluti á eigin forsendum og með
opnum hug. Stundum er þó erfitt að kom-
ast að niðurstöðu um eitthvað nema hlusta
á það sem aðrir hafa að segja um málið.
Heilbrigð skoðanaskipti mætti jafnvel
kalla það.
VIÐ lestur næstu draugasögu ætla ég ekki
að láta spila svona með mig. Verða heldur
logandi hrædd á eigin forsendum.
Á eigin forsendum