19. júní - 19.06.1977, Qupperneq 22

Spjallað við stelpur og stráka:
Stelpur eru bara
öðruvísi af guði gerðar
Ritnefnd „19. júní“ hitti að
máli 9 unglinga á aldrinum 14 —
15 ára, 4 pilta og 5 stúlkur. Þau
stunda nám í tveimur af
gagnfræðaskólum Reykjavíkur,
Armúlaskóla og Hagaskóla, og
eiga það öll sammerkt að vera
glöð í bragði, létt í máli og að taka
tilveruna hæfilega hátíðlega.
Samræðan streymdi fram létt
og áreynslulaust og inn í hana
fléttuðust hin ólíkustu atriði.
Unglingarnir, sem þær Björg,
Erna, Ingibjörg og Silja tóku tali,
heita Ástríður Ingólfsdóttir,
Brynja Laxdal, Guðlaug
Magnúsdóttir, Hólmfríður
Matthíasdóttir, Jóhann Baldurs-
son, Óli Bieltvedt, Ólafur Jóhann
Ólafsson, Ölafur Thorarensen
og Steinunn Stefánsdóttir.
ÞEIR SÖGÐU MEÐAL
ANNARS:
„Kennarar eiga að vera strang-
ir, hæfilega þó, en ættu af og til
að tala við krakkana um annað en
námsefnið. Einn kennarinn, kerl-
ing, er fjári ströng og ákveðin og
allir læra hjá henni. Annar rekur
fyrirtæki, hann spjallar heilmikið
við okkur, en kennir okkur samt.
Það er þröngt í bekknum, við
erum 17 strákar og 18 stelpur, en
þetta er úrvals hópur.
Námsefni í handavinnu er
sama fyrir bæði kynin, en þau eru
aðskilin við námið, óhæf til að
vera saman. Annað kynið er fyrir
jól í smíði og hitt í hannyrðum og
svo er skipt eftir áramót.
í heimilisfræðum, matreiðslu
og hússtjórn, er hópurinn
blandaður en bekknum skipt í tvo
hluta. Nauðsynlegt er að hafa
stelpurnar með — það er ómögu-
legt að standa í þessu sjálfur t. d.
að baka spesíur. Stelpurnar gerðu
allt nema hjá einum stráknum,
hann var ,,óheppinn“ með stelpu,
hún var svo frek og lét hann taka
til hendi.“
Einn úr hópnum er í ritnefnd
skólablaðsins og spurt er eftir
framvindu útgáfunnar. — „Það
hefur slæmt orð á sér, þykir held-
ur lélegur bæklingur. Við erum í
svelti með efni og verðum að taka
það sem berst. í seinasta blaði
birtum við sögu eftir ritnefndar-
mann og veittum honum bók-
menntaverðlaun fyrir. Það mælt-
ist ekki vel fyrir að ritnefndin
verðlaunaði sjálfa sig.“
Störf foreldra komast á dag-
skrá. Faðir eins er rektor og
móðirin skjalaþýðandi og dóm-
túlkur; faðir annars er viðskipta-
fræðingur og rekur fyrirtæki og
móðirin vinnur „fyrir“ hann, „ég
meina með honum“; faðir þriðja
er rithöfundur og móðirin rekur
prjónastofu og faðir þess fjórða er
tannlæknir og móðirin húsmóðir.
Hvaða framtíðarstörf eruð þið
með í huga? Enginn þeirra er
raunverulega búinn að ákveða
sig. Fram kom í umræðunum að
ef þeir hættu í skólanum eftir
unglingaprófið og færu t. d. að
vinna við sorphreinsun gætu þeir
náð jafngóðum ævilaunum eins
og ef þeir þræluðust í gegnum
skóla. En eins og einn sagði: —
„Ættin mundi gera uppreisn.“ —
20