Sólskin - 01.07.1933, Blaðsíða 21

jörðunni. Ennið hefir verið mjög lágt, en framan-
til í höfðinu eru einmitt þær heilafellingar, sem
stjórna talfærunum. Aftur á móti hafa þær heila-
fellingar, er stjóma skynfærumim, verið eins vel
eða betur þroskaðar en í nútíma-mönnum; eink-
um hefir þefskynjunin verið skörp. Þessi æfa-fomi
apamaður eða frum-maður átti ekkert hús. Hann
bjó sér aðeins til hreiður á kvöldin líkt og apam-
ir gera, eða skreið inn í skúta og hella. Áhöld
hans og vopn voru einungis steinar og lurkar.
Frum-maðurinn þekkti ekki eldinn; hann át allt
hrátt eins og dýrin. En hvað hafði hann þá fram
yfir dýrin, sem gerði hann þess verðan að heita
maður?
Uppréttur.
Hann gekk uppréttur. Maðurinn þurfti ekki að
nota hendumar, eins og dýrin framlimi sína, til
þess að bera líkamann. Þær voru frjálsar og bún-
ar til að vinna önnur störf, sem hyggjuvit manns-
ins fann upp. Ekkert dýr á jörðunni hefir lært
þessa list að ganga uppréttur og bera höfuðið
hátt. Apamir ganga hoknir og styðja sig á hnú-
ana, eða þeir baða út handleggjunum, til að halda
jafnvæginu. Þeir ganga líka á jörkunum, en ilj-
amar snúa saman eins og á litla baminu, sem
liggur í vöggunni. Maðurinn gengur á ilinni. Hann
einn gengur alveg uppréttur, öruggur og hnakka-
kertur, eins og hann finni til þess, að hann hafi
lagt undir sig alla jörðina, frá hinum heitu héruð-
um við miðbaug til hinna ísköldu heimskautalanda.
19
'2T'