Sólskin - 01.07.1933, Blaðsíða 45

Landið er mjög þurrt, og íbúamir þekkja vel
hvern blett, þar sem vatn er að fá. í sumarhitun-
um flytur fólkið sig upp í fjöllin, þar sem leysing-
amatnið frá fönnunum vökvar grasið, en þegar
haustar, flytur fólkið aftur niður á slétturnar.
Kírgísamir versla. Ár hvert fara kaupmanna-
iestir (karavanar) um land þeirra. Hirðingjarnir
selja hesta og sauðkindur, ullardúka og skinn, en
kaupa kom, dýran fatnað, tréílát og te.
Kjöt er aðalfæða þeirra. Nautakjöt er í litlum
metum, en sauðakjöt og þó einkum hrossakjöt er
uppáhaldsmatur þeirra. Hrossakjöt er alltaf fram-
reitt í veislum. Brauð þekkist þar ekki, en þeir búa
til einskonar graut úr hirsi eða öðm korni, sem
þeir fá hjá karavönunum. Mjólkin er daglegur
drykkur, bæði ný og súr. Þeir búa til einskonar
skyr, og hafa alltaf gnægð af osti og smjöri.
Kírgísamir kappkosta að hafa margt heimilis-
fólk. Auðæfi þeirra fara eftir því, hve margar
skepnur þeir eiga. En sá, sem á stórar hjarðir
sauða og nauta, þarf líka margt fclk til að gæta
þeirra. Sá, sem á aðeins einn son, eða hefir einn
vinnumann, getur aldrei orðið ríkur; en hver sem
á lylft barna, hefir miklar líkur til að verða auðug-
ur. —
Kírgísar hafa kápu ysta klæða. Hún er úr skinni,
ull eða aðkeyptum vefnaði. Hún er síð og víð og
kallast kaftan. Á fótunum hafa þeir há stígvél úr
mjúku leðri, og sauðskinnshúfu á höfði. Auð-
menn eru í flauelskápu. Belti þeirra og reiðtygi eru
skreytt gulli, silfri og dýrum steinum. Klæðnað-
43