Sólskin - 01.07.1933, Blaðsíða 58

áttum, svo að það varð mjög þéttbýlt, er aldir liðu,
og borgirnar mannmargar.
Gengjum við inn í egypska borg á þessum tím-
um, yrðum við fyrir miklum vonbrigðum, jafnvel
í sjálfri höfuðborginni Þebu. Við búumst við fal-
legum steinhúsum og skrautlegum höllum, en sjá-
um aðeins dökkgrá og óásjáleg íbúðarhús, sem er
hrúgað upp úr þurrkuðum tígulsteinum, sem búnir
eru til úr leir, er áin Níl flytur með sér. Inni í húa-
unum er fremur fátæklegt. Herbergin eru fá,
veggirnir berir, og aðeins hin allra nauðsynlegustu
húsgögn. Flest húsin eru ein hæð, en sum eru tvær.
Komi steypiregn, getur allt húsið leyst í sundur
og hrunið saman. En á einni viku er hægt að reisa
annað hús í staðinn, sem er alveg eins og það
gamla var. Allir kunna að þurrka tígulsteina úr
leirnum. Faraó sjálfur og mestu höfðingjar lands-
ins hafa ekki búið í glæsilegri húsum. Ekkert þess-
ara húsa hefir varðveist gegnum aldimar, svo að
við vitum aðeins af myndum, hvernig þau hafa litið
út. Hús auðugu og voldugu mannanna voru gjörð
úr sama efni, en nokkru stærri, og haldið er að
grind hafi verið í nokkrum þeirra, eða sum jafn-
vel úr eintómu tré.
Musterin og bústaðir hinna framliðnu, voru
þau einu hús, sem staðið gátu lítið breytt í þús-
undir ára. Það var um að gera að halda guðunum
hjá sér, og varðveita hina dánu. Þess vegna gerðu
Egyptar grafhýsi og pýramída eins trausta og
vandaða og mögulegt var. Musterin og pýramíd-
amir voru byggðir úr granít og purpurasteini
56