Sameiningin - 01.08.1887, Blaðsíða 19

—83—
þá var tekiS i'yrir hiS 7. ínál á dagskrá: bindindismáliS.
Séra Jón Bjarnason flutti þaS inn á fund, og gjörSi þá-
uppástungu :
„Kirkjuþingið lýsir því yfir, að það sé samkykkt ályktun-
um þeim um bindindismál, sem gjörðar voru í einu hljóði á
ársfundinum í fyrra.“
Nafnakalls var óskað í þessu máli og sögðu þessir „já“:
séra Jón Bjarnason, Jakob Líndal, Ólafr Ólafsson, Hallgrímr Gísla-
son, þorlákr Jónsson, Pálmi ILjálmarsson, Guðmundr Jónsson,
Jón Jónsson, Sigurðr Jóhannesson, Yilhelm Pálsson, M. Pálsson,
Stefán Gunnarsson, FriSjón Friðriksson, Jón Ólafsson, Magnús
Jónasson. En þeir E. H. Bergmann, Jakob Eyfjörð, Friðbjórn
Björnsson, þorsteinn Jóhannesson, Friðrik Jóhannesson, Matúsa-
lein Ólason, Haraldr Pétrsson, Árni Friðriksson og Jónas Stef-
ánss’on greiddu ekki atkvæði.
þorgrímr Jónsson var ekki við staddr ; hafði hann sam-
kvæmt leyfi forseta gengiS af fundi nokkru áðr en atkvæða-
greiðslan fór fram.
Kl. 1 var fundi frestað til kl. 4 e. m.
Fundr kom saman á til teknum tíma. Allir við staddir.
Málið um ávarp til utanþjóðkirkjumanna á íslandi var tekiS til
umrœðu.
Vilhelm Pálsson íiutti það inn á fund, og eftir að hafa
skýrt máliS gjörSi hann eftir fylgjandi uppástungu, er hann
œskti eftir að þingið samþykkti sem hið áminnzta ávarp:
„þar eS kirkjuþingiS álítr, aS aðskilnaSr ríkis og kirkju á
Islandi myndi verða til eflingar kristilegu trúarlífi þar, og þar
eð það enn fremr álítr, aS slíkr aðskilnaðr myndi ekki skerða
hagsmuni hinnar íslenzku þjóðar yfir höfuð, þá lætr það hér
meS í Ijósi ánregju sína yfir þeim tilraunum, sem utanþjóð-
kirkjumenn í ReyðarfirSi á Austrlandi hafa gjört í þá stefnu,
samgleðst þeim af því, sem þeim þegar hefir orðiS ágengt og
óskar þeim og kirkjumálum þeirra blessunarríkrar framtíðar.”
BoriS undir atkvæði og samþykkt í einu hljóði.
þá kom næst til utiirœðu álit nefndarinnar í helgidaga-
haldsmálinu. Framsögumaðr nefndarinnar Ólafr Ólafsson las
það upp þannig: