Sameiningin - 01.10.1887, Blaðsíða 1

Mdnað'arrit tit stuffnings Jdrkju og kristindómi íslendinga,
gefiff út af hinu ev. lút. Jdrkjufélagi Isl. i Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓN BJARNASON.
2. árg. WINNIPEG, OKTÖBER, Nr 8. 1887.
(Framhald frá nr. 7 og niðrlag).
þetta viörkennanú allirhinir kristnu söfnuöir þjóöar vorrar,
sem á fót eru komnir í þessu landi, hátíðlega með einum munni,
því meginatriðið í grundvallarlögum hvers uin sig er einmitt
þetta, að hið opinberaða orð lieilagrar ritningar sé reglan og
mælisnúran, sem allir eigi eftir að fara með tilliti til trúar,
kenningar og lífernis. Og vér höfum mótmælalaust allir byrjað
hið íslenzka kirkjufélag vort með þessu sama atriði sem ófrá-
víkjanlegri undirstöðu í allri vorci kirkjulegri vinnu. Eg minni
mig og yðr alla, kæru og hátt virtu trúarbrœðr, á þetta nú áðr
en vér sameiginlega tökum til starfa á þessum ársfundi hins
unga og veika kirkjufélags vors, sem nú er fyrir hendi. Allr
vor styrkr og öll vor framtíðarvon liggr í þessu, að vér höf-
um guðs orð hjá oss til þess að vísa oss á þann veg fyrir
kirkju vora og hverja einsta-ka sál, þar sem frelsarinn áreiðan-
lega verðr með þeim, er hann þræða. Vér erum farnir, og hinn
kirkjulegi félagsskapr vor leysist upp og verðr að engu, svo
framarlega sem vór missum sjónar á skýstólpa guðs orðs, eða,
þó vér sjáum hann, hverfum burtu frá honum. Hinn kirkju-
legi hópr vor er ofrlítil eftirmynd af herflokki Israelsmanna
á flótta þeirra burtu úr Egyptalandi. Hóprinn hefir myndazt