Sameiningin - 01.06.1893, Blaðsíða 16

—4S—
aS neinu leyti honum að kenna, aö sá fyrirlestur hefur ekki
komið fyrir almenningssjónir, heldur eru til þess aðrar ástæður.
Um þetta ágreinings-atriði hefði öllum verið kært að heyra síra
Helga tala, — hann, sem um svo langan tíina hefur borið ægis-
hjálm af öðrum íslenzkum guðfræðingum. En öllum er kunn-
ugt, hvernig hann lítur á þetta mál. Hann fyllir þeirra flokk,
sem segja, þegar verið er að ræða um eilífa fordæming: „Hann
(þ. e. frelsari vor Jesús Kristur) sagði það sjálfur." það er hon-
um nóg. þeir einir vita líka fótum sínum forráð í trúarlegu
tilliti, er sagt geta við hvert atriði játningar sinnar: „Hann
sagði það sjálfur!“ Jeg tek það fram sem áininning til sjálfs
mín ekki síður en annara.
Fr. J. Bergmann.
S Á L M U R.
Eptir síia Lárus Halldórsson.
Jeg á þá trú, sem þrótt í þrautum vekur
og þrek, að berjast synd og dauöa mót,
og alla burtu hræðslu skugga hrekur,
og hjarta mínu veitir fulla bót.
þá trú mjer gafstu, Jesú góði;
þú gróðursettir hana’ á jörð með þíuu blóði.
Jeg á þá von, sem von er allri meiri,
og vekja fögnuð má í brjósti mjer,
að eptir árin færri eða fleiri
jeg fái hvíld með ljóssins helgum her.
þá von mjer gafstu, son guðs sæti,
þú syndugs manns og engla æðsta eptirlæti.
Jeg á þann kærleik, aflið lífsins iriesþi,
sem eitt fær sigraö dauðans sterka mátt,
á himni’ og jörðu hlutskiptið hið bezta,
sem helgar, blessar allt með friði’ og sátt.
Hjer Jesú Krists um kærleik ræðir,
er kærleikann með trú og von í hjörtum glæðir.