Sameiningin - 01.06.1893, Blaðsíða 28

GO—
t‘ram í augu vor út af hinu ýmsa grátlega í jarðlífshögum vor-
um, þá er enn fremr sem vér séum með Jesú staddir á fjallinu,
þar sem hann grét yfir Jerúsalem; en fjalliS breytist óðar í hei-
lagt Olíufjall uppstigningarinnar. I upprisuljósi drottins Jesú
þorna sorgartárin brátt og vér förum ósjálfrátt fagnandi aö
mœna til hirnins og sálir vorar stíga meö honum tilbiðjandi upp
J.angaö, þar sem vér íýrir hans náö vitum aö er vort rjetta föð-
urland. 0g svo verðr oss áþreifanlegt, að vér erurn staddir á
prédikunarfjallinu drottins, því það óma nú í eyrum voruin
óteljandi raddir, sem boða oss, syndugum og náðarþurfa, blíðan
boðskap guðlegrar fyrirgefningar og miskunnar. „þegar eg
verð hafinn frá jörðu, mun cg draga alla til mín“ — segir
Jesús (Jóh. 12,32). Allir hinir lágu staðir guðsbarna lyftast
með þeim sjálfum upp og verða í ljósi Jesú upprisu að dýrðleg-
um hæðum, sem svo jafnskjótt fœrast nær hinu andlega ijalli,
sem vér erum staddir á á páskadaginn, og renna óðar saman við
það. Og út frá allri þessari inndælu opinberan getr þá lnð and-
lega háfjall, sem páskadags guðspjallið hefir látið rísa upp frá
jarðlífsláglendinu og fiogið með öll guðsbörn upp á, ekki annaö
en breytzt í virkilegt bœnarfjall fyrir livern einasta kristinn
mann. Með öll hin mildiríku fyrirheit hinna heilögu biblíuorða
guðs í upprisuljósi páskaevangelíisins getr jafnvel hin væikasta
trú og hið brothættasta mannshjarta ekki látið vera að biöja
heitt og átakanlega fyrir sér og sínum, mannfélagiuu sínu og
kirkjunni sinni, og jafnvel fyrir syndugum og stríðanda mann-
heiminum öllum í einni heild — biðja með tilliti til myrkrsins
og kvöldskugganna á hinu jarðneska raunalandi líkt og hinir
tveir lærisveinar texta vors á kvöldi hins fyrsta páskaaags —
biðja til Jesú út af óttanum fyrir því að verða undir dimma
nóttina viðskila við hann: Yertu lijá oss, því að kvölda tekr og
á daginn líðr!
Ef þér, syndugir menn, liafið hann, hinn u[iprisua Irelsara,
sjálfan með á pílagrímsförinni, sém eftir er, þá skal sú ferð
heppnast, og hvorki kross né kvöl, hvorki sorg né mœöa, hvorki
sjúkdómr né fátœkt, hvorki dauðinn né grafarmyrkrið verða
yðr til vansælu eða farartálma. Með upprisuljósið drottins yfir
sálum yðar skulu allar ófœrur þessa jaröneska lífs verða aö fœr-
um og farsælum brautum til eilfs lífs. Amen.