Sameiningin - 01.06.1893, Blaðsíða 22

—54—
aö páskadagrinn með sínum inndæla boðskap um upprisuna
diottins Jesú væri allt í einu horfinn burt úr jarðlífstilverunni
og kristilegri kirkju. þaS myndi þýða nákvæmlega hið sama
fyrir oss kristna menn og mannheiminn í heild sinni eins og
eí' sól vor hin náttúrlega væri tekin burt af himninum.
þaS yrði aldimmt þá á jarðríki. það yrði andlegr dauði,
þar sem nú er kristilegt líf. Dagrinn, sem hófst hjer
niðri í lágum jarðarbyggðum með frelsara heimsins, drottni
Jesú Kristi, yrði að nótt, jafn-dimmri dauðanótt og grúfði
yfir löndum og þjóðum á hinum fornu heiðindómsöldum og
grúfir enn yfir, hvervetna þar sern hinn krossfesti og upprisn-i
Jesús er mannssálunum enn óþekktr. Hvað var það, sem hinir
tveir lærisveinar texta vors á kvöldi þessa hátíðardags kviðu
svo sárlega fyrir og fylltust þvílíkrar angistar út af, áðr en
hinn óþekkti maðr slóst í för með þeim þar á landsbyggðinni
fyrir utan Jerúsalem? þeir kviðu fyrir því, að sú blessuð sól-
arbirta, sem þ«ir fengu yfir sálir sínar um leið og þeir í trú, von
og kærleika gengu Jesú á hönd sem lærisveinar hans, en sem
þeir misstu á svo grátlegan hátt við dauða lians, myndi aldrei
aftr yfir þá geta komið. þeir kviðu fyrir nótt vonleysisins,
sem óumflýjanlega hefði af því leitt, hefði frelsarinn þeirra og
vor aldrei upprisið frá dauðum. Og þessari sömu örvæntingar-
nótt mættum vér allir með gjörvallri kristninni kvíða og kveina
út af, svo framarlega sem vantrúnni og kristindómshatrinu
teekist að slökkva hið guðlega Ijós, sem upprisuevangelíum
páskahátiðarinnar forðum kveikti hér á jarðríki og nú eftir
allar þessar mörgu aldir lj'sir inn í sálir milíóna af mönnum víðs-
'-egar utn löndin meðsömu blessaðri vonarbirtunni einsog í hinum
upphaflega smáhópi Jesú lærisveina, þá hvað glaðast, er öll
önnur ljós eru útslokknuð.
það er stundum spurt að því, hvað í trúa-rlegu tilliti út-
heimtist til þess að geta verið kristinn maðr; því það er oftast
gengið út frá því, eins og líka rétt er, að þó að sá eða sá maðr-
inn hafi rangan skilning á ýmsu í guðs orði biblíunnar og krist-
indómsins, hafi að einhverju leyti villzt á ýmsum atriðum trúar-
lærdóms vors, þá hljóti hann þó að geta verið kristinn maðr.
Auðvitað munu allir vel uppfrœddir kristnir menn hafa hug-
mynd urn það, að nálega hver minnsta afbökun á hinu opinber-