Sameiningin - 01.11.1901, Blaðsíða 11

139
spræna. Gjáin víkkar allt af eftir því, sem ofar kemr, og er
fjarska breitt milli gjárbarmanna. Veggirnir eru aö sjá sem
væri þeir úr kristalli og eru með allskonar lagi og litum og
gljá og glitra í sólskininu. Maör gengr fram á klettasnös í
gjárbarminum og horfir upp og ofan gjána svo langt sem aug-
aö eygir, og þá er eins og blasi við manni allsstaðar í gjár-
hlíðunum óteljandi hallir með turnum og portum og kastalar
úr gimsteinum og gulli. Tveir voldugir fossar eru í ánni með
nokkru millibili þarna í gjánni; er annar hærri en hinn, og
þegar horft er eftir gjánni, ber þá hvorn í annan. Neðri foss-
inn fellr á fimmta hundrað fet, og er það hin dýrðlegasta sjón
í sjálfu sér, en þó miklu meiri sökum litadýrðar gjárinnar,
sem blandast saman við dýrð fossins.
Ein klettasnösin, sem skagar fram í gjárbarminum og
maðr stendr á til að horfa eftir gjánni, heitir ,,Inspiration
Point“ (Innblástrs-oddi). það ætti einnig að vera réttnefni,
því engin sjón getr hugsazt meir ,,inspirerandi“ en þessi vold-
uga, tignarlega, dýrðlega mynd. Eg hefi séð skráðar hugs-
anir skálda og spekinga, sem í hug þeirra hafa komið, er þeir
stóðu á ,, Inspiration Point“, og nú furða eg mig eigi svo
mjög á þeim hugsunum, eftir að hafa sjálfr séð þar dýrðina.
Frá þessum stað ritaði mælskumaðrinn John L. Stoddard
meðal annars þetta: ,,I dag sá eg gjána miklu í Yellow-
stone og hennar margbreytilegu og óviðjafnanlbgu litadýrð.
Eg skoðaði kastala hennar og dómkirkjuturna, sem hönd guðs
hefir út höggvið, og eg hlustaði á nið hins volduga foss — og
mér fannst, að hér hlyti allt takmarkað að tilbiðja, hinn
ótakmarkaði að bœnheyra, og öll alvíddin hlusta á“.— Stór-
skáldið enska, Rudyard Kipling, kemst svo að orði um gjána:
,,Eftir veggjum gjárinnar. var að sjá sem öldugang óteljandi
lita — fagrrauðra, stálgrárra, mjallhvítra, himinblárra og allra
annarra lita. Sólskinið tók við þessum litum og bœtti nýjum
litum við. — Einu sinni hefi eg séð morgunroðann breiða sig
um stöðuvatn í Rajputana og í öðru sinni sólsetrið á Ordney
Sagar; en í þetta sini sá eg bæði undrin í ei íu. Gjáin logaði
eins og Trójuborg, og sá logi slokknar aldrei, og guði sé lof
fyrir það, að hvorki penni né bursti geta málað þessa dýrð