Sameiningin - 01.11.1950, Blaðsíða 6

148
Sameiningin
Sú nefnd sem hafði með höndum að rannsaka trúar-
líf kirkjunnar benti á fimm algeng merki sem sjáanleg eru
meðal prestakalla: Víðtæk vanræksla í sambandi við náðar-
meðulin; áberandi vöntun á skilningi viðvíkjandi messu-
gjörðartilhögun kirkjunnar; takmarkaður áhugi fyrir upp-
gjörðartilhögun kirkjunnar; takmarkaður áhugi fyrir kristi-
legri uppfræðslu safnaðarins; allsherjar sinnuleysi hins
kristna einstaklings að nota tækifærin sem honum gefast
til að vitna fyrir Jesúm Krist, og síðast en ekki sízt skortur
áhrifa af kirkjunnar hálfu á siðferðis og andlega vel-
ferð héraðsins. Ákvarðað var að U.L.C.A. legði meiri áherzlu
á að þroska trúarlífið meðal heimasafnaðanna.
Trúboðsfélag kvenna sagði frá því að 92000 konur hefðu
gefið nálægt IV2 milljón á síðustu tveimur árunum. Þessi
öflugi félagsskapur styrkir mest megnis erlent trúboð. Þeg-
ar nefnd þessa félagsskapar kom fram fyrir þingið komu
með henni erindrekar frá samskonar félögum, sem tilheyra
Lúterskum kirkjum í Porto Rico, Virgin-eyjunum, British
Guiana, Liberiu, Argentínu, Japan og Indlandi. Konan sem
var erindrekinn frá Kína, var ekki viðstödd. Hér á meðal
þessara erindreka sem komu frá mörgum löndum og frá
gjörólíkum þjóðum var sannarlega að finna einingu andans
í nafni Jesú Krists.
Fimm Lúterskar kirkjur í íramandi löndum urðu sam-
félagskirkjur (Affiliated Churches) U.L.C.A. Þessar kirkj-
ur eru: Andhra kirkjan í Indlandi, sem telur hálfa milljón
meðlimi; kirkjurnar í Argentina, British Guiana, Japan og
Líberíu. Þessi kirkjufélög eru nú orðin sjálfstæð. Eftir því
sem kristna kirkjan nær víðtækari tökum vex tækifærið
fyrir friðsamlega framtíð.
Það var sérstaklega fræðandi að hlusta á frásögn manna
eins og Dr. Knalde og Dr. Michelfelder, sem ferðast höfðu
víðsvegar um heiminn fyrir „Lutheran World Action“.
Þessir menn færðu þinginu árnaðaróskir frá mörgum stöð-
um heimsins og þakklæti fyrir hjálpsemi Lútersku kirkj-
unnar. Þessir menn sögðu þinginu frá vakningu Lút.erskrar
kirkju í alheimsmerkingu; að kirkja vor væri nú á hreyf-
ingu um allan heim; að sá værðar andi sem hafði haldið
starfi og áhrifum kirkjunnar innan mjög takmarkaðra vé-
banda væri nú horfinn með öllu og í stað þess einangurs
hugsunarháttar, sem hefði hamlað framförum og staðið