Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.09.1953, Blaðsíða 23

Sameiningin - 01.09.1953, Blaðsíða 23
Sameiningin 69 kvæmir hana í fyrsta sinni, fremur en þeim er fyrir verður. En er nokkurt vit í því, að einn prestur vígi annan? Er ekki slíkt aðeins biskupsverk? Þeirri spurningu mundu ríkis- kirkjur „gömlu landanna“ hiklaust svara játandi, og raunar neita að kalla þá menn „séra,“ sem réttur og sléttur prestur vestur í Ameríku leggur hendur yfir. Engu að síður teljum við hér vestra slíka vígslu fullgilda, og höfum fyrir okkur Nýja testamentið sjálft í því efni. Hvað sem kirkjulög og siðir síðari tíma í ýmsum löndum kunna um það að segja, þá var þetta ofur einfalt mál í fyrstu kristni. Þannig segir t. d. Postulasagan frá: „Og er þeir voru að þjóna Drottni og föstuðu, sagði heilagur andi: Takið frá mér til handa þá Barnabas og Sál, til þess verks, sem ég hefi kallað þá til. Síðan föstuðu þeir og báðust fyrir, og lögðu hendur yfir þá og létu þá fara.“ (13:2.—3.). „Köllun andans,“ „frátekningin,“ „fyrirbænin“ og „handayfirleggingin“ eru þannig aðal- atriðin í hverri prestsvígslu, en ekki vígsla eða embættis- titill vígsluveitanda. Kirkjuþingið í Seattle mun reynast minnisstætt öllum, er það sátu, ekki sízt vegna þess, hversu vel það var undir- búið af hálfu Hallgrímssafnaðar og heimaprestsins, sóra Eric H. Sigmars. Söngkraftar þessa litla safnaðar eru frá- bærir, og nutu kirkjuþingsmenn þess í ríkum mæli. Undir- búningur kvenfélagsins og framreiðsla öll var að sama skapi myndarleg og bar vott um mikinn áhuga og ágæta samvinnu. Þá var ekki síður ánægjulegt að koma til Blaine og Vancouver. Á báðum þeim stöðum áttum við hjónin mörg- um vinum að mæta. Blaine söfnuði höfðum við þjónað um sjö ára bil, og þar höfðu myndast vináttubönd, sem seint munu slitna. Ekki er því að leyna, að þessi söfnuður hefir tekið miklum framförum frá þeim tíma, er við vorum þar. Örastar munu þó framfarirnar hafa verið síðan séra Har- aldur Sigmar, D.D., tók þar við prestsþjónustu. Þessi söfn- uður er nú ekki lengur einskorðaður við íslenzkt fólk eða íslenzka tungu. Að vísu mun sumum þykja það miður farið, en svo er þó ekki, þegar á málið er litið frá kirkjulegu sjónarmiði, fremur en þjóðernislegu. Ef einangrunarstefnu fyrri ára hefði verið fylgt, væri þar nú enginn söfnuður lengur. En nú er þar blómlegt safnaðarstarf vegna þess, að þar rúmast „allir,“ án nokkurs tillits til þjóðernis eða tungu- taks. Kirkjan í Blaine er ekki lengur íslenzk, en hún er

x

Sameiningin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.