Sameiningin - 01.04.1927, Blaðsíða 9

103
hvarvetna. Mikið starf eiga þær fyrir hendi, því enn er veldi
klakans og kuldans lítið haggað; en eins og þar stendur: “Hálfn-
aS er verk þá hafið er.” Með degi hverjum dýpkar á klakanum,
vatnið hér er aS breyta lit, orðið dekkra; er litbreyting sú vorboði,
þótt enn eigi ísinn nokkra tilveru fyrir hönd’um. Þegar sigur
vorgróðursins fer að verða sýnilegur, má segja að náttúran s'jálf
þrái sól og sumar, þroska og líf. En hún bíður róleg í railliibilsá-
standi sínu, unz sól hækkar, og “hlýindin yfirhönd nái.” Sigur
sólarveldisins er fyrir hendi. Sálir okkar eru líka í nokkurs kon-
ar millibils ásigkomulagi um þetta leyti ársins, eitthvað líkt því,
sem á sér stað í náttúrunni. Vetraráhrifin ekki horfin, og sumar
ekki gengið í garð. Áhrif vetrarins eru ætíð lamandi, hvort sem
dvalið er í hlýju eða köldu loftslagi, ef vetrar annars gætir. Kuldi
vetrarins hefir áhrif á sálarlíf okkar mannanna, en með hallandi
vetri vaknar vorþrá og útþrá í sálunum. Við getum bergmálað
vorsöng Guðm. Guðmundssonar skálds, og sagt:
“Vorsins þrá mér vaknar hjá
við að sjá þig, eygló bjarta,
þýða snjá og Mfsmagn ljá,
ljósi smáu í döpru hjarta.”
Vorið .vekur nýja starfsþrá l hjörtunum.—
Starfsgleðin, þessi Guðs gjöf, hrífur okkur hvern og einn.
MeB vorinu margfaldast annirnar. Tíminn er takmarkaður þar
sem sumarið er stutt. Eins fljótt og auðiíS er, fer bóndinn að
undirbúa akra sína, og mörg eru handtökin þar að lútandi. En
hann gengur með gleði að verki sínu, sökum þess, að hann vænt-
ir árangurs af iðju sinni, og finnur sælu í því, að vera samverka-
maöur Guðs. Þá fara fiskimennirnir meðfram vötnunum að
hlynna að bátum sínum og netja-útveg, — undirbúa sig undir
vertíðirnar sem í hönd fara. Vonin um árangur af atvinnunni lýs-
ir öllum leiö og vekur gleBi í hjörtum. Alt fær á sig nýjan starfs-
blæ. Öllu lyftir vorið til flugs. Jafnvel hin þreytandi húsverk
konunnar taka breytingu og margfaldast, því nú liggur fyrir
hendi að sópa burt öllu, sem vetrinum tilheyrir—og bjóða vorið
og sumarið velkomið inn á heimilin. Vorið er sérstakur sælu-
tími allra, sem hafa þrek til að starfa og verk til aS vinna.
Vorið vekur nýja útþrá, nýja drauma í hverri sál.—•
Við minnumst þess, sem til þroska-aldurs erum komin, hvern-
ig vorið vakti nýtt hugsanahf hjá okkur í æsku. Andvarinn utan
af hafinu hreif huga á draumkendum vængjum æskuhillinga;—