Sameiningin - 01.07.1927, Blaðsíða 7

197
og tækju upp minni tíma. Andleg uppbygging og vakning aÖ
vera í fyrirrúmi. Aðrir töldu varasamt að útrýma of rnjög starfs-
málunum, eða taka þau úr höndum almennings. Enda stæðu þau
ekki í vegi þess að kirkjuþingin yrðu andlegri. Einstáklingarnir
þyrftu að vera meira andlega sinnaðir, þá yrðu kirkjuþingin líka
andlegri. Málið var falið fors'eta og framkvæmdarnefnd. Leiða
umræður þessar eflaust til bóta. K.KÓ.
Heiðindómur vs. Kristindómur.
Fyrirlestur fluttur á kirkjuþingi i Winnipeg í iúní 1927, af
Séra Jónasi A. SigurSssyni.
Umtalsefni mitt er himinhátt og heimsvítt. Ekki þarf þá að
segja yður, að eg hefi hér reist mér hurðarás um öxl. Ekki er
heldur til vinsælda né frægðarorðs að vinna. Eg ætla ekki að
gera tilraun til að auka gengi rnitt með þessu erindi. Eg tala um
þetta efni því eg finn mig knúðan til þess. Mér finst íslenzkum
manndóm ósamboðið, að geta ekki rætt sín andlegu áhugamál,
nema helzt með ofsa og ádeilum. Eg ætla mér því ekki að brigzla
vísvitandi heiðnum forfeðrum né samferðamönnum, né heldur
bótmæla öllu í fari nafn-kristinna íslendinga.
En þarfnist umtalsefni rnitt eða yfirskrift þess skýringar eða
bótmæla, vil eg benda mönnum til erindis Einars H. Kvarans, er
hann nefndi Kristur e’ða Þór. Löngu áður en það birtist, hafði
eg valið nafn þessum hugleiðingum.
Njáls saga getur þess, er Þang-Brandur fór trúboðs erindum
vestur um sveitir á íslandi, hafi þar ikomið í móti honum kona,
Steinunn að nafni, móðir Skáld-Refs. Hún boðaði Þang-Brandi
heiðni og “taldi lengi fyrir honum.” Þang-Brandur þagði, meðan
hún talaði, en er hann tók til máls' snéri hann því öllu, er hún
hafði mælt í villu. Þrátt fyrir það lét hún ekki yfirbugast. “Hefir
þú heyrt þat,” sagði hon, “er Þórr bauð Kristi á hólrn, ok þorði
Kristur eigi at berjast við Þórr?”
Þá sögu rek eg ekki lengra. En mér finst einatt að Steinunn
tali enn—og rnæli margt.—Og mér dylst ekki, að ýmsum finst
Þórr skora Krist á hólm til bardaga, en' að þeir, sem þar eiga
skildi að halda, skirrist við. Hólmgangan og vopnabrakið er enn
oft efst á baugi. Hitt virðist oft sæta minni tíðindum, þótt Þang-
Brandur snéri máli hennar öllu i villu.