Sameiningin - 01.10.1918, Síða 21

245
hefir fyrir oss, því meira verður tjónið, sem vér bíðum af því,
ef vér viljum ek'ki nota oss það eða notum oss það illa.
J?að er hætta í sambandi við það, að eiga kost á að njóta
þess sem mikið er. Og því meira sem það er, því meiri verð-
ur hættan. Ef allir findu til þess og sæj u ábyrgðina., sem á
þeim hvílir, og hvað fram undan er og undir þeim isjáifum er
komið! En væru ekki að reyna að smeygja sér unöan og
koma ábyrgðinni á aðra eða annað, til þess að geta þvegið
hendur sínar:
“Fyrir fólkinu þegar þar
þvoði Pilatus hendumar,
fyrir Guði sér þann gerði grun,
gilda mundi sú afsökun.
Varastu, maður, iheimsku hans,
hér þótt þú villir sjónir manns,
almáttugs Drottins augsýn skær
alt þitt ihjarta rannsakað fær.”
Kenningar þær eru eitur öllu andlegu lífi, sem svæfa eða
veikja ábyrgðar-tilfinninguna ihjá oss, og þeir menn, sem þær
flytja, eru eiturbyrlarar, sem; ekki síður þarf að varast og
vinna á móti en öðrum, sem ilt aðhafast. Hættan, sem af
þeim stafar, verður líka meiri fyrir það, að þeir -eiga mann
sameðla við isig í voru eigin brjósti.
Nú, vor betri maður samsinnir því, að vér berum sjálfir
ábyrgð á því, hvernig vér erum. Undir því er sem sé komið,
hvað vér höfurn tamið oss, ieða hvaða lögum vér höfum lotið í
daglegu lífi voru, — ihvað vér höfum viljað og valið oss.
Vér getum tamið oss þakklátssemi og orðið þakklátir
menn; eða vér getum tamið oss vanþakklæti og orðið van-
þakklátir menn. Annaðhvort. Og vér getum valið oss,
hvort sem er. Og hvað vér verðum, er undir því komið, hvað
vér viljum og veljum.
Mikið er um vert, að vér viljum og veljum oss það, að
temja oss þakklátsisemi. Ekki aðeins að það sómi sér betur
fyrir oss að vera þabklátir, af því að það er eitt af því, sem
gott er til afspurnar; heldur er manngildi vort og lífsgildi
undir því komið. J7akkláti maðurinn er meira virði, bæði
fyrir sálfan sig og aðra, heldur en vanþakkláti maðurinn, og
svo er um liífið íhans. pað er bæði gróði fyrir hann og í
gróðadálki lífsins fyrir mannfélagið, sem hann tilheyrir. En
hinn vanþakkláti maður er bæði að spilla fyrir sjálfum sér