Sameiningin - 01.04.1919, Blaðsíða 20

50
á tvær aðal-villurnar í iþessu litlausa belgisiði-káki.
Samlþykki nú hlutaðeigandi félög tillögur þessar, þá
er mikill meiri hluti lútersku kirkjunnar hér vestan hafs
kominn í bræðralag, sem leggur saman krafta og skiftir
verkurn ií ást og friði, og jafnar með sér gömul ágrein-
ingsmál, án þes-s að breiða slæður yfir nokkurt megin-
atriði trúarinnar. Það er góðs viti fyrir kirkju vora.
Þá hverfur rir sögunni smásmuguleg kreddufesta, en
styrkurinn verður iþví meiri, sem kornið getur til vamar
meginmáli trúarinnar.
G. G.
Johnson.
30. marz síðastl. dó að heimili sínu í Baldur, Man.
Kristján Joihnson, einn þeirra Islendinga, sem fvrstir
konju ti-1 Canada; einn þeirra fáu, sem gengust fvrir land-
námi fslendinga í Nýja-lslandi, árið 1875; einn fyrsti
landneminn í Argyle-bygð. 1 Argyle hafði hann búið um
36 ár, og stundað þar jöfnum höndum landbúnað og kaup-
sýslu. 1 landnámssögu Vestur-lsiendinga eiga fáir æðra
sæti, en Kristján Johnson. Einkum verður það Argyle-
bygð, sem blessar minningu hans um aldur og æfi. Hann
var einn liinna ágætu feðra þeirrar bygðar, og er nú far-
inn til samfundar við þá gömlu félaga sína : Skafta,
Björn, Friðjón og Jóhannes.
Kristján Johnson var sannur landnemi. Hann nam
iand í Oanada meira en að nafninu. Hann tók sér ból-
festu í landinu andlega, ekki síður en líkamlega. Hann
tileinkaði sér líf og anda þjóðfélagsins canadiska. Sögu
lands og þjóðar kunni hann og unni. Með brennandi áhuga
fylgdist hann með öllum landsmálum. Gegndi hann ein-
att trúnaðarstörfum lopinberum í sínu héraði, og var
hann svo mikils rnetinn af samlborgurum -sínum, að venju-
lega var honum forvstan falin, þá er menn áttu fundi eða
fólög saman, um mannfélagsmál.