Sameiningin - 01.09.1921, Side 18

274
fram sem stendur í borgunum þremur nefndum hér að framan:
Nagoya, Chikusa og Toyohashi, — er starf vort fólgiö í sunnu-
dagsskólahaldi á virkum dögum, biblíunámsskeiði fyrir eldra
fólk, bænafundum og trúboösferðum út í sveitir og til Toyo-
hashi. í tveim deildum ungra manna er enska kend. Auk
þessa sífeld þátttaka í samkvæmislífi manna, meö því augna-
miði að kynnast lýðnum. Fyrir ári reyndum vér að koma á fót
sameiginlegum kirkju-söngflokk, er saman stóð af söngfólki allra
kirkjudeildanna í Nagoya. Loks tókst að mynda slíkan flokk
með 60 meðlimum, er æfir sig vikulega. Er söngfólk þetta í
óða önn að búa sig undir fyrstu söngsamkomuna, sem á að halda
að kvöldi annars páskadags.*ý
Aðstoðarmenn vorir við trúboðsstarfið eru einn prestur og
þrír leikprédikarar. Séra S. 'Takashima, sem vígðist siðbótar-
sunnudaginn 1920 til hins helga embættis, er heimaprestur við
kirkjuna í Nagoya. Hann er einnig ritstjóri hins japanska
“Lutheran,” einkar trúr og áhugamikill starfsmaður. Herra A.
Ito, er leikprédikari í Toyohashi. Hefir hann í hyggju að ferð-
ast til Ameríku í júnímánuði og stunda þar nám. Herra K.
Shiina, er leikprédikari í Chikusa. Starf hans blessast. Er
hann yngstur prédikara vorra. Siðastliðið haust sýndi læknis-
skoðun að tæring var byrjuð í honum. Síðan hefir hann notið
læknishjálpar með góðum árangri. Það er hressandi að sjá hve
glaður, vongóður og áhugamikill hann er við verk sitt. Fyrir ári
kvongaðist hann. Þriðji er herra S. Oguchi, sem kom til vor í
fyrrahaust til að aðstoða mig við tungumálanámið og veita mér
hjástoð á annan hátt. Hann hefir að eins tveggja ára guð-
fræðis-mentun; en blaðamensku hefir hann haft á hendi um
nokkur ár, síðan hann hætti skólanámi. Hann er mjög fær
maður og vinnur að trúboðsstarfi, þótt eigi sé hann enn viður-
kendur af stjórn trúboðsins með fullum réttindum prédikara.
Auk þessara manna veitir herra T. Takashima, faðir prestsins,
dýrmæta aðstoð sem bókavörður i lestrarsal þeim, er stendur í
sambandi við kirkjuna. Við hvert tækifæri ber hann vitni um
Krist, við þá sem verða á vegi hans.
Svo mætti virðast, að þetta væri álitlegur starfsmanna-
hópur i samanburði við aðrar lúterskar trúboðsstöðvar hér. En
nægilegt verk er nú þegar fyrir hálfu fleiri starfsmenn í um-
hverfinu, ef efnahagur leyfði. Líka ber að minnast þess, að
*) Samkoma þessi var haldin eins og til stóð og tðkst ágætlega.
Séra Octavlus varsöngstjðri, en kona hans lék á hljóðfæri.—N.S.Th.