Sameiningin - 01.09.1921, Qupperneq 27

283
þzr al-óknnugur og ætti ekki nema stutta dvöl. Hann elskaSi
trúbræður sína, þótt hann heföi aldrei séö þá áSur. Slíkt bróö-
urþel á aS tengja saman alla sannkristna menn um allan heim,
hverri þjóö, _sem þeir heyra til. c) Öllum þótti lika vænt um
Pál, sem kyn’tust honum og þektu hann rétt. ÞaS sjáum viS á
lexíu textanum og öSrum frásögum í Postulasögunni. Viljir þú
eiga visa leiS aS hjörtum góbra manna, þá láttu GuSs anda leiö-
heina þér, eins og Páll gjörSi. Þá stendur þú aldrei vinalaus
uppi^ þrátt fyrir andróSur og ofsókn. d) Páll lét ekki telja sér
hughvarf, þótt hann væri varaSur viS ofsóknum i Jerúsalem.
Hann hafSi lært áSur í þeim skóla — lært aS hlýSa og treysta
Drotni, öruggur um úrslitin. Hann festi augun á sigrinum
framundan, en ekki á þrautunum. Eins eigum viö aS gjöra.
c) Af því Páll átti aS líSa þrautir i Jerúsalem, þá 'héldu sumir
vinir hans, aS hann ætti ekki aS fara þangaS. En Páll skildi
spádómana öSruvísi. Hann vissi. aS þetta var GuSs vilji. Þessi
ferS hans var lík hinni síSustu för frelsarans ti.l þeirrar sömu
borgar. Hann vissi, eins og Jesús, hvaS beiS hans þar, og hélt
þ>c> öruggur áfram ferSinni. Énginn er sannur lærisveinn Krists,
sem ekki vill fylgja honum á kross-ferlinum.
V. EEXfA—3. NÓVEMBER.
Áfengið og þjóölífiS — Allsherjar bindindislexía
Jes. 28, 1—13.
MINNIST.: Vei þeim, sem gefur vini sínum aS drekka úr
skál heiftar sinnar, og gjörir þá jafnvel drukna—Heb. 2, 15.
1. HvaSan er lexíutextinnf Úr bók Jesaja spámanns. 2.
Um hvaS cr spámaSurinn aS tala hérf Hann lýsir spilling
þæirri og niSurlæging, sem ofdrykkjan hafSi sökt þjóSinni í, og
varar fólk viS þungum refsidómi Drottins. 3. Þurfum viS,
sem lifum undir vínbannslögum, aS halda á slíkri lexíuf Já,
sannarlega. í frjálsu landi er sérhver löggjöf dauSur bókstaf-
ur, þangaS til fólkiS sjálft skilur nytsemi laganna og heimtar
aS þeim sé framfylgt. Kristnir menn þurfa aS vita, hvaS orS
GuSs segir um ofdrykkju-löstinn. Annars er hætt viS, aS þeir
láti þann ófögnuS í friSi, eSa jafnvel eigi vingott viS hann sjálf-
ír. 4. HvtíS lœrum viS þá af lexíunnif. .a) HöfuSsveigurinn
(1. v.) var borgin Samaría. Hún var glæsileg á aS lita, stóS á
hæS í frjósömum dal og lét mikiS yfir sér. Þó var borgin
gjörspilt og hafSi bakaS sér refsidóm Guös. Hugsum ekki, aS
siSfágun og svokölluS menning hljóti ætíS aS bera kristilegan
þroska í skauti sínu. “Mennirnir lita á útlitiS, en Drottinn lítur
á hjartaö”. b) “GuS lœtur ekki aS scr hæSa”. í akri syndar-
innar er aldrei uppskerubrestur. Viljir þú forSast syndagjöld-
ín, þá flýöu syndina, og leitaöu náöar Guös í iSrun og sannri trú.
cj Leikum okkur aldrei aö vindrykkjunni eSa öörum löstum, i