Sameiningin - 01.02.1917, Blaðsíða 21

373
miklu meiri fyrir sér en alment gerist. Öllum, sem þektu
hana, mun koma saman um, að hún hafi
“Fljótshlíðar fornan borið
skrúðafald skörulega.”
—Ættingi.
RADDIR FRÁ ALMENNINGI
Dcild þessa annast sci-a G. Guttormsson.
TJmræður um t'yrra PessaXoníkubréfið.
Maður í Winnipeg ritar á þesas leiS:
“Eg fyrir mitt leyti er mjög þakklátur Sameiningunin fyrir það,
aö hún hvetur leikmenn til að taka ]tátt í umræðum um trúmál, og
hefir í þeim tilgangi stofnað þessa deild í blaðinu. Eg hefi oft
fundið til þess meS sjálfum mér, að okkar lúterska kirkja hvetur
ekki leikmenn sína nógu fastlega til að taka lifandi þátt í útbreiðslu
Guðs ríkis. Eg held að þetta sé eitt af þeim málum, sem þarfnast
breytingar hjá okkur. Hingað til höfum við að meira eða minna
leyti verið orðsins heyrendur en ekki orSsins gjörendur í þessu efni,
leikmennirnir.
“AS sönnu er okkur stundum hrósað fyrir ýmsar framkvæmdir í
félagsmálum kirkjunnar—fyrir stórtæk fjárframlög, sunnudagsskóla-
starf, o.s.frv. Þetta er talið til ávaxta trúarlífsins hjá okkur. Auð-
vitað er það rétt, að svo miklu leyti sem slíkar fórnir eru fram bornar
af réttum hvötum, En er þetta nógu alment hjá okkur? Jafnvel í
þessum hlutuni, sem nefndir voru, ættum við, leikmennirnir, alls ekki
að vera ánægSir með frammistööu okkar enn sem komið er. Hefir
ekki reynslan sýnt það hjá okkur og öSrum, að kraftinn hefir vantað
alt of oft—-kraftinn, sem þarf að vera verkandi i hverri fórn og
hverju starfi okkar? Við þurfum að kannast v'ið þetta kraftleysi
okkar, bæði leynt og ljóst, og biðja herra og hiröi kirkjunnar um
þann blessaða kraft, sem hann einn getur veitt, til þess aö gjafirnar
og störfin blessist. ViS þurfum opinberlega að kannast við trúna
okkar og alla þá blessun, sem hún hefir veitt okkur. ViS þurfum aS
hvetja hverja aSra til aS gjöra þetta, bæSi leynt og ljóst og hræSast
ekki þá, sem kunna aS gjöra skop aS þessu og bregSa okkur um ó-
einlægni. Drottinn sér hjartaS og dæmir réttvíslega. I>aS á hverj-
um náSarþurfa aS nægja. Já, þökk, kæri bróSir, fyrir aS hvetja
kristna menn til aS vitna um endurlausnar-kraftinn.
“Eg vil gefa þér fáeina drætti út þeirri mynd, sem opnast fyrir
mínum sálaraugum viS aS íhuga efni og anda Þessaloníkubréfsins
fyrra, sem stungiS v’ar upp á til umtals. 1 rauninni virSist mér undur