Sameiningin - 01.01.1910, Blaðsíða 14

35°
munaðarleysingjahæli, og heimili fyrir uppgjafa-presta og
skólakennara; og eru líkindi til, aö allt þetta lieföi komizt i
framkvæmd á hans tíö, heföi ekki eyöilegging stríðsins hamlaö
því. En þó aö framkvæmdin kœmist ekki á í hans tíö, lifði
liinn framtakssami andi hans í kirkjunni, er hann hafði hlúð svo
vel aö, og gjöröi henni unnt að hrinda þrekvirkjum á staö síðar-
meir. Annar eins maör og Muhlenberg he!dr lengi áfram aö
lifa i þeim áhrifum, er hann hefir haft út frá sér, eftir aö lík-
aminn er kaldr og stirör.
Þá er Mohlenberg haföi veriö prestr í Philadelphia í 15 ár
frá því hann settist þar aö i annað sinn, lét hann eiginlega af
föstum prestskap, og settist aö í Providence 1776, þar sem hann
áðr‘hafði þjónaö, og haföi þar heimili til dauöadags; mest af
þeim tíma geisaði frelsisstríöið. Sonr hans, hinn herskái prestr
Peter Muhlenberg, var herforingi í stríöinu, og bar hinn aldraöi
faðir eflaust kjör hans fyrir brjósti. Auk þess var um talsvert
lan?an tíma aðal-stríðsvöllrinn í nánd viö Providence, þar sem
hann bjó; fékk hann þannig œriö tœkifœri til aö reyna þar per-
sónulega, hvaö stríöiö hafði í för meö sér. En hann fékk aö
lifa stríðið á enda, og sjá byrjun nýs og glæsilegs tímabils í
sögu landsins. Glœddi það einnig hjá honum bjartari framtíö-
arvonir fyrir hina kæru lútersku kirkju hans, sem svo tæpt
haföi verið stödd á hinum mikLu' hörmungatímum styrjaldarinn-
ar. Eram aö þessum tíma hafði lúterska kirkjan í landinu verið
háö eftirliti og yfirumsjón frá Halle andlega, en þaö tók eðli-
íega enda meöan á stríöinu stóð, og nú var hún orðin sjálfstœö
og óháö, 0g var það heppilegra fyrir framtíð hennar, aö hún
aö eins væri undir stjórn þeirra manna, sem þekktu til ástands-
ins hér í landinu. Getum vér því sagt, aö Muhlenberg hafi
fengiö aö sjá hana fulltíöa áör en hann dó 7. Okt. 1787. Var
hann þá 76 ára gamall. Tilheyröu þá Pennsylvania-sýnódunni
um 40 prestar. AlLir söfnuöirnir í kirkjufélaginu héldu sorg-
ar-guösþjónustur í minningu um hinn látna merkismann, og var
við þau tœkifœri talsvert ítarlega minnzt á þaö, hvílíka blessun
drottinn hefði látiö kirkjunni í té í sambandi viö líf þessa mikla
brautryöjanda í Síon. Viö þaö var kannazt þá, og viö þaö er