Sameiningin - 01.01.1910, Blaðsíða 17

353
nýlendu-söfnuði í Sask. í stað séra Hjartar J. Leó, sem þá starfaði
meöal fólks í Álftavatnsbyggö í Man:, þar sem hann hafði unniö
nokkur undanfarin sumur meö góöum árangri. Dvöl mín í Þing-
valla-byggöunum var hin ánœgjulegasta. Allsstaöar var mér þar
sýnd velvild og vinahót, og augsýnilega leitaöist fólkiö viö aö gjöra
mér tímann eins notalegan og unnt var. Frá trúarlegu og kirkju-
legu sjónarmiöi er ástandiö í byggöum þessum næsta lofsvert. Ná-
lega engin prestsþjónusta hefir átt sér þar staö síöan byggöir þær
hófust; en þó hefir jafnaöarlega ríkt þar heitr áhugi fyrir kristin-
dómsmálum. Sumt fólk annaö, sem langa-lengi hefir notiö stöö-
ugrar prestsþjónustu áriö út og áriö inn, má sannarlega fyrirveröa
sig, ef þaö gæti séö, hve vel söfnuðunum í Þingvallanýlendu hefir
farnazt meö tilliti til samheldni og trúar-áhuga. Þó má ætla, aö
kirkjulega ástandiö þar heföi veriö enn betra, ef fagnaðarboöskapn-
um heföi stööugt veriö haldið þar uppi opinberlega. En guöi sé
lof fyrir þaö, hve vel kristindómrinn hefir varöveitzt þar þrátt
fyrir öröugleikana.
Eftir þing var eg á sífelldu ferðalagi og hitti marga landa, sem
eg haföi ekki kynnzt áör, og auðgaðist að reynslu, sem væntanlega
verör mér aö miklum notum í framtíöinni.
4. Júlí prédikaöi eg í Argyle-byggö og aö Baldri í söfnuðum
séra Friðriks Hallgrímssonar. Dvaldi eg fáeina daga hjá prests-
hjónunum þar og heimsókti nokkrar fjölskyldur bæöi í sveitinni og
í bœjunum Glenboro og Baldri. Al-kunnugt er, hve vel prestinum
]^ar og frú hans tekst að skemmta gestum sínum. Og yfirleitt eru
Argyle-búar orölagöir fyrir félagslyndi og gestrisni. Má því nærri
geta, aö mér leiddist ekki meðan eg dvaldi þar.
11. og 18. Júlí prédikaöi eg á opinberum guösþjónustufundum í
Sinclair-bœ, Man. Hitti eg þar marga kunningja síðan í fyrra, og
tóku allir á móti mér meö opnum örmum. Fyrra sunnudaginn var
votviðri, og var því fretnr fátt fólk, sem tók þátt í þeirri guðs-
þjónustu; en seinna sunnudaginn komu ltókstaflega allir byggðar-
menn, og eiga þeir þakkir skilið fyrir það. Byggð þessi er lítil, en
einkar skemmtileg. Eg hygg, að allir aðkontandi menn, sem dvelja
þar nógu lengi til að kýnnast fólki, beri þvt eittdregið góðan vitnis-
hurð. Og yfir höfuð að tala er fólkið kirkjulega og kristilega
sinnað.
í Brandon prédikaði eg 25. Júlí tvisvar — eftir hádegi og að
kvöldi. Báðar þær guðsþjónustur voru fremr vel sóktar. Fólk t
Brandon hefir töluverðan áhuga fyrir kirkjumálitm, en það á mjög
örðugt uppdráttar í safnaðarstarfseniinni sökum fámennis. Siinnu-
dagsskólinn hefir verið lagðr niðr. og börnin íslenzku ganga í ensk-