Fréttablaðið - 21.05.2011, Blaðsíða 28
21. maí 2011 LAUGARDAGUR28
D
úettinn Pascal Pinon, sem
skipaður er sextán ára tví-
burasystrunum Ásthildi og
Jófríði Ákadætrum, hlaut í
síðustu viku hæsta framlagið
sem Kraumur tónlistarsjóð-
ur veitir í ár til verkefna á sviði íslenskrar
tónlistar. Alls koma 1,2 milljónir króna í hlut
systranna og er fénu ætlað til tónleikahalds
og kynningar á fyrstu plötu Pascal Pinon
erlendis.
Systurnar eru að vonum himinlifandi með
styrkinn, en þær luku báðar sínum fyrstu
vorprófum í Menntaskólanum við Hamrahlíð
(MH) í síðustu viku og er því skammt stórra
högga á milli hjá þeim þessa dagana.
Allur aurinn í flugmiða
Hvernig stendur svo til að nýta þessa nýtil-
komnu peninga?
Jófríður: „Þessi styrkur kemur sér mjög
vel og hluti af ástæðu þess að við fengum
svona háa upphæð er að við fengum tilboð um
að spila úti í Kína og höfum hugsað okkur að
gera það. Við vitum ekki enn hversu mikið
mótframlag við fáum frá tónleikahaldaran-
um þar, en kannski fer nánast öll þessi upp-
hæð í flugmiðana til Kína því það kostar
mjög mikið að fljúga þangað. Annars langar
okkur að fara í fleiri tónleikaferðir og höfum
til dæmis fengið tilboð um að spila í Frakk-
landi. En við eigum eftir að fara betur yfir
þessi mál.“
Ásthildur: „Við stefnum á að ráða einhvern
til að bóka ferðir fyrir okkur, en við erum
auðvitað í skóla og það verður örugglega heil-
mikið púsluspil. Við gætum misst eitthvað úr
skóla, en vonandi ekki mikið. Við erum öfl-
ugir námsmenn og það hjálpar.“
Jófríður: „Já, ég myndi segja að við værum
mjög klárar. Einhvers staðar heyrði ég að
einungis atvinnumenn í íþróttum fái leyfi úr
skóla til að fara til útlanda, en mér finnst það
svindl. Atvinnumenn í tónlist ættu að fá það
líka. Við höfum reyndar ekki kynnt okkur
þetta neitt sérstaklega vel. En það verður
gaman að koma til Asíu. Við höfum meira að
segja heyrt frá aðdáendum okkar þar.“
Ásthildur: „Já, það var fatahönnuður í
Japan sem sendi okkur stóran kassa af kjólum
og skrítnum skartgripum og sagði að diskur-
inn okkar væri seldur í búðinni hennar. „Your
music is very sooth to my style,“ sagði hún
líka. Það var mjög gaman að því.“
Erum ennþá krútt
Auk þess að stunda nám við MH eru syst-
urnar báðar nemendur við Tónlistarskólann
í Reykjavík, þar sem Ásthildur er á 7. stigi á
píanói og Jófríður á 6. stigi í klarinettuleik.
Þær stofnuðu Pascal Pinon aðeins fjórtán
ára gamlar ásamt vinkonum sínum úr Haga-
skóla og voru í tíunda bekk þegar fyrsta plat-
an, sem er samnefnd sveitinni, kom út. Plöt-
una tóku þær sjálfar upp á einni vinnuviku
í húsi frænku þeirra í Vogum á Vatnsleysu-
strönd og gáfu jafnframt út og dreifðu upp á
eigin spýtur.
Platan vakti nokkra athygli og var sveit-
in meðal annars tilnefnd í flokknum Bjart-
asta vonin á Íslensku tónlistarverðlaununum
í fyrra. Skömmu síðar skrifuðu þær undir
samning við þýska plötufyrirtækið Morr
Music, sem endurútgaf plötuna í janúar síð-
astliðnum og dreifði víða um Evrópu, Banda-
ríkin og Asíu.
En hvernig lýsa þær tónlist sinni?
Ásthildur: „Við spilum svona kisutónlist.
Nei annars, þetta er of langur brandari.“
Jófríður: „Indí-akústík popp er mjög lýs-
andi. Indí því við erum mjög sjálfstæðar,
akústík því þetta er ekki tölvutónlist, og svo
gerum við okkur engar grillur um að þetta
sé neitt annað en popp. Tónlistinni hefur
líka verið lýst sem mjög krúttlegri. Margir
móðgast heiftarlega þegar sagt er að tónlist-
in þeirra sé krútt en ég sé ekki hvers vegna
við ættum að móðgast því það er svo rosalega
augljóst.“
Ásthildur: „Þegar við vorum fjórtán ára
vorum við alltaf með risastór gleraugu, í
blómakjólum eða þykkum peysum og með sítt
og úfið hár. Við vorum líka dálítið feimnar
og vildum alls ekki vera brosandi og dans-
andi á sviðinu.“
Jófríður: „Núna erum við aðeins öðruvísi.
En við erum samt ennþá krútt.“
Næsta plata í raun tilbúin
Samhliða því að sinna kynningu á frumburði
sveitarinnar vinna Ásthildur og Jófríður
þessa dagana að annarri plötu Pascal Pinon,
sem þegar hefur hlotið titilinn Fernando. Enn
er útgáfudagur nýju plötunnar ekki ljós, en
systurnar segja hana jafnvel geta komið út
fyrir næstu jól.
Jófríður: „Platan er í raun tilbúin en við
þurfum að velja úr sautján lögum og ákveða
hvaða áherslur við viljum hafa í hljóðblönd-
un og fleiri slíkum hlutum. Við stjórnum því
heldur ekki alveg sjálfar hvenær hún kemur
út. Stundum vill plötufyrirtækið láta plötur
liggja í nokkra mánuði eftir að þær eru til-
búnar, sem er svolítið skrítið.“
Ásthildur: „Okkur skilst að þetta sé dálítið
öðruvísi þarna úti í Þýskalandi. Um jólin taka
þeir víst allar plötur úr verslununum og setja
jólaplötur í staðinn. En hér á Íslandi selst allt-
af mest af plötum í kringum jólin. Furðulegt.
En það verður mikið af mjög dramatískum
lögum á næstu plötu.“
Jófríður: „Ég sem öll lögin en við fáum
góða hjálp með textana. Þegar ég sem texta
sjálf reyni ég að vanda mig mjög mikið og
mér finnst eðlilegt að syngja um það sem
ég þekki. Ég veit til dæmis að hvorug okkar
hefur verið í einhverjum pælingum um róm-
antík, svo við syngjum ekki um það. Ég hef
oft gaman af bulltextum. Eitt lag sem kemur
til greina á næstu plötu fjallar til dæmis um
að drepa einhvern óvart. „Ég var að saxa lauk
og hélt þú værir innbrotsþjófur og skar þig …“
og svo framvegis.“
Mismunandi skoðanir á mörgu
Hvað ber svo sumarið í skauti sér fyrir syst-
urnar?
Jófríður: „Við verðum auðvitað á fullu með
Pascal Pinon. En ég er líka að fara í skapandi
sumarstarf með hinni hljómsveitinni minni,
Samaris, sem vann Músíktilraunir í vor. Sam-
aris leikur eins konar sambland af elektrótón-
list og tripphoppi og við ætlum að spila og búa
til lög. Við verðum dálítið í því að taka gömul
lög og setja í nýjan búning.“
Ásthildur: „Ég hef tekið þá ákvörðun að
vinna ekki neitt heldur æfa mig á píanóið í
allt sumar. Það er verkefnið mitt í sumar og
úr því fæst kannski andlegur gróði frekar en
fjárhagslegur.“
Jófríður: „Við eyðum miklum tíma saman.
Við erum mjög hreinskilnar hvor við aðra og
það er engin þörf á neinu kurteisishjali milli
okkar. Það er gott að hafa það þannig. Ef Ást-
hildi finnst til að mynda eitthvað lag lélegt hjá
mér þá segir hún það bara umbúðalaust og ég
tek það ekkert nærri mér. Ég verð kannski
fúl en það verður ekkert svaka drama. Það er
mikill kostur að geta verið svona opinskár.“
Engin þörf á
kurteisishjali
Tvíburasysturnar Ásthildur og Jófríður Ákadætur í Pascal
Pinon fengu hæsta framlagið sem Kraumur tónlistarsjóður veit-
ir til verkefna á sviði íslenskrar tónlistar í ár. Þær sögðu Kjartani
Guðmundssyni frá áætlaðri tónleikaferð til Kína og fleiru.
VIÐ TJÖRNINA Jófríður og Ásthildur stofnuðu Pascal Pinon þegar þær voru fjórtán ára og voru enn í 10.
bekk Hagaskóla þegar þær hljóðrituðu, gáfu út og dreifðu sjálfar fyrstu plötu sinni. FRÉTTABLAÐIÐ/HARALDUR
Önnur plata Pascal Pinon, sem nú er í
vinnslu, kemur til með að heita Fernando
eftir einu lagi plötunnar. „Texti lagsins er
á sænsku, eftir vinkonu okkar sem hefur
búið lengi í Svíþjóð, og er mjög dramatískt
ástarljóð um knattspyrnumanninn Fernando
Torres.“ segir Jófríður. „Okkur fannst dálítið
skrítið hjá vinkonu okkar að láta okkur fá
þennan texta, því við
erum alls ekkert inni
í fótboltamálum og
í raun alveg í hina
áttina. En hún var
bara svo rosalega
hrifin af honum og
fannst hann svo sætur.
Sem er kannski ekki skrítið.
Hann er ágætur.“
Jófríður bætir við að syst-
urnar séu hrifnar af því að
platan komi til með að heita
eftir manni. „Það er skemmti-
leg pæling, eins og þetta sé
barnið okkar. Sem platan
er auðvitað.”
Platan nefnd eftir Torres
til að hafa áhrif á niðurstöður í atkvæðagreiðslunni
er síðasti dagurinn24. maí
FLÓABANDALAGIÐ
sem þú hefur
um kjarasamningana. Sýnum ábyrgð og greiðum atkvæði