Fréttablaðið - 24.09.2011, Síða 65

Fréttablaðið - 24.09.2011, Síða 65
fjölskyldan 5 undir eftirliti með að gera ekki sömu mistök og Veigar, og að vera góð fyrirmynd fyrir Kjartan.“ Kjartan er í áttunda bekk Háteigsskóla og fermist í vor: „Það hefur nú minnkað á síðustu árum en lengi fannst mér verst að vera notaður í alls kyns snúninga fyrir eldri bræður mína.“ Tilheyrir að fljúgast á Bræðurnir eru sammála um dýr- mæti félagsskapar hvers annars og allir vildu þeir vera vinir ef ekki væru þeir bræður. „Gunnar Jökull býr yfir gífur- legu umburðarlyndi og aðdáunar- verðum vilja til að gleðja aðra, og Kjartan er skemmtilegur orkubolti sem er alltaf til í að gera eitthvað skemmtilegt,“ segir Veigar um kosti bræðra sinna. Gunnar Jökull segir bræður sína bæði fyndna og skemmtilega, og Kjartani þykir þeir allir hafa allt gott til brunns að bera. En slæst aldrei upp á vinskap- inn? „Jú, jú, bræðraslagir hafa komið upp á í gegnum árin, en þeim hefur fækkað mikið. Það er í eðli stráka að finnast gaman að tuskast og tilheyrir í bræðrahópi að takast svolítið á,“ segir Gunnar Jökull og uppsker samþykki bræðra sinna. „Þegar maður umgengst fólk jafn mikið og bræður sína á heim- ili er eðlilegt að mönnum líki ekki alltaf hverjum við annan. Því koma upp útistöður en þeim hefur fækkað mikið og nú tökumst við bara á í gríni,“ upplýsir Veigar. Bræður að eilífu Að sögn foreldra þeirra, Sigríð- ar Kjartansdóttur og Gunnars Jónssonar, eru bræðurnir sterkir félagslega, í stórum vinahópum og rekast vel í hópi. Heima eru þeir aldir upp við samverustund fjöl- skyldunnar við matborðið á laug- ardagskvöldum og leggja mikið upp úr þeirri samveru, enda mikið hlegið og spjallað á þeim stundum. „Við erum sannir vinir, alltaf kátir að hittast og njótum tím- ans sem gefst á milli náms, tóm- stunda og annarra vina. Þannig kann ég best að meta stundirnar heima og ferðalög sem við upplif- um saman,“ segir Veigar. Kjartani finnst skemmtilegast að fara með bræðrum sínum á snjóbretti og Gunnar Jökull hefur sína skoðun á vináttu bræðranna: „Bræður bindast sterkum bönd- um því þeir hafa þekkst alla ævi.“ Veigar telur bræðrabönd frá- brugðin vinaböndum því bræð- ur alist upp við sambærilegar aðstæður. „Bræðrabönd endast mannsævina út en vinabönd koma og fara, þótt þau geti líka verið sterk. Við gætum hver annars og stöndum saman þegar eitthvað bjátar á, þótt við séum líka oft ósammála og rífumst.” Vinir í raun og lífsháska Bræðurnir segjast aldrei hafa saknað þess að eiga systur, enda viti þeir ekki hvernig það sé. „Ég er bara ánægður að eiga þessa bræður sem eru alltaf til staðar fyrir mig,“ segir Kjartan, og víst hefur reynt á stuðning og hjálparhönd í gegnum tíðina. „Bróðureðlið er að standa saman. Ég passa upp á bræður mína og þeir passa upp á mig. Þannig bjargaði ég Veigari frá drukknun þegar ég var sex ára og hann féll ofan í vök á ísi lögðu vatni,“ segir Gunnar Jökull, sem einnig hefur oft gætt Kjartans, eins og Veigar stóri bróðir. „Ég var lengi óvarkár í umferð- inni, æddi út á götur og fyrir bíla, en þá var ég heppinn að hafa styrk- ar hendur bræðra minna til að stoppa mig,“ segir Kjartan. - þlg FRAMHALD AF FORSÍÐU Hann er engin byrði Bróðurástin hefur orðið mörgum að yrkisefni en enginn lýsir henni þó eins fallega og Astrid Lindgren í sögunni Bróðir minn Ljónshjarta. Þar nær ást þeirra Snúðs og Jónatans út yfir gröf og dauða og óhugsandi er að annar þrífist án hins. Skyldulesning fyrir alla, jafnt börn sem foreldra. Annar óður til bræðralagsins er hinn hugljúfi texti He Ain’t Heavy, He‘s My Brother sem flestir þekkja í flutningi The Hollies. Það voru þeir Bobby Scott og Bob Russell sem sömdu lag og texta fyrir Kelly Gordon árið 1969 og magnaðri óður til ástar á milli bræðra er vandfundinn. Setningin: Hann er engin byrði – hann er bróðir minn ,finnst þó í prentuðum heimildum allt aftur til ársins 1884. Seinna var frasinn gerður að einkennisorðum unglingastofnunarinnar Boys Town í Nebraska að frumkvæði stofnandans, föður Flanagans. Bróðir minn Ljónshjarta er hugljúfasta bræðrasaga allra tíma.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.