Faxi - 01.12.1961, Blaðsíða 59

F A X I
215
Áðalstöðin færir út kvíarnar
Aðalstöðin h/f hefir nýlega fært allveru-
lega út kvíarnar, hvað afgreiðsluskilyrði
snertir. Byggð hefir verið afgreiðslustöð á
lóð félagsins á Hafnargötu 86. Þar sem
hér er um nýtt fyrirtæki að ræða, brá ég
mér á fund forstjórans, Hauks H. Magn-
ússonar, sem frá öndverðu hefir veitt
þessu myndarlega og ört vaxandi fyrirtæki
forstöðu og er, ef svo mætti segja, vakinn
og sofinn yfir velferð þess. Haukur tekur
kvabbi mínu vel, gengur með mér um
salarkynni stöðvarinnar, gömul og ný, og
sýnir mér allt það markverðasta, sem þar
er að sjá og leysir greiðlega úr spurning-
um mínum, varðandi stofnunina, útfærsl-
una og reksturinn. Ástæðuna til þessarar
nýbyggingar segir hann fyrst og fremst
hafa verið þá, að Aðalstöðin hafi ekki talið
sig orðið veita almenningi nógu góða þjón-
ustu, þar sem benzín- og olíusala hafi stór-
aukizt á undanförnum árum, vegna fjölg-
unar á farartækjum og vaxandi velmeg-
unar hjá Suðurnesjabúum. Telur hann, að
með þessari nýju afgreiðslustöð verði unnt
að stórbæta þjónustuna, og að nú sé svo
komið, að Aðalstöðin sé fyllilega sam-
keppnisfær við hvaða bifreiðastöð í land-
inu sem er.
í hinni nýju benzín- og olíustöð félags-
ins vinna 2 menn, sem hafa með sér vakta-
skipti, þannig að þar er alltaf 1 maður við
afgreiðslustörf, er sinnir óskum viðskipta-
vinanna fljótt og greiðlega. I afgeriðslunni,
sem er björt og rúmgóð, er auk benzíns
og olíu ávalt hægt að fá allskonar „atlas“-
vörur, s. s. frostlög, bón, ísvara, sem er nýj-
ung, leður- og plasthreinsir, læsingaáburð,
rúðuvökva, o.fl. o.fl. Einnig fást þar hjól-
barðar af ýmsum stærðum og gerðum, þar
á meðal hinir vinsælu snjóhjólbarðar, snjó-
keðjur, flestar stærðir og margar gerðir af
bílabóni. Einnig fást þar þvottakústar, kerti
í bílmótora, luktarsamlokur 6 og 12 volta,
límsuðubætur, nylonsleftó, og ýmsar fleiri
nauðsynlegar bílavörur eru væntanlegar.
Þá fást þar einnig allar tóbaks- og sælgætis-
vörur.
Aðspurður segir forstjórinn, að fyrir-
hugað sé, að stækka sjálft þvottaplan stöðv-
arinnar og færist það þá nær benzínaf-
greiðslunni, sem verði mjög til þæginda.
Einnig verður, þegar því verður við komið
vegna frosta, steyptar aðkeyrslur að stöðvar-
húsunum, sem Haukur telur mjög aðkall-
andi.
Norðan við smurstöðina hefir verið byggt
stórt og rúmgott port, sem er ætlað til
geymslu á smurolíutunnum og ýmsu fleiru,
er tilheyrir rekstri smurstöðvarinnar. Bætir
þetta nokkuð útlit stöðvarinnar og bifreiða-
stæðið við samkomustaðinn Aðalver stækk-
ar til muna. Þá hefir félagið nýverið opnað
benzín- og olíusölu á Keflavíkurflugvelli,
sem var orðið mjög aðkallandi og er
einnig til mikilla þæginda fyrir bifreiða-
eigendur á flugvellinum. Einnig hefir þar
verið sett upp mjög fullkomið auglýsinga-
skilti, lýst með neonljósastöfum.
— Hvernig gengur með reksturinn á
Aðalveri, Haukur?
— A meðan við erum svo lánsamir, að
njóta starfskrafta forstöðukonunnar, frú
Vilborgar Guðnadóttur, kvíði ég engu í
þeim efnum. En úr því þú minnist á þetta,
Hin nýja
benzínafgreiðsla.
tel ég rétt að hér komi fram, að þar sem
Aðalver hefir á undanförnum árum notið
sívaxandi vinsælda og farið þar fram úr
okkar björtustu vonum, þá hefir verið
ákveðið, að stækka samkomusalinn, og
mun hann þá koma til með að rúma yfir
200 manns. Er nú langt komið að fullgera
nauðsynlegar teikningar þar að lútandi.
Verður væntanlega ráðizt í þessar fram-
kvæmdir eftir áramótin, ef ekkert ófyrir-
séð hamlar.
— En hvernig er afkoma bílstjóra stöðv-
arinnar?
— Eg tel þetta vera eitt bezta ár, sem
stöðin hefir starfað. Hún hefir aldrei verið
sterkari viðskiptalega séð en einmitt nú.
Okkur dylst þó ekki, að dýrtíðin er mikil
og þar af leiðandi verður nettóhagnaður
bílstjóranna of lítill. En með ráðdeild og
hagsýni ná þeir þó endunum saman.
— Hefir þú nokkru við þetta að bæta,
Haukur?
— Já, ég vil þakka Keflvíkingum og
öðrum Suðurnesjamönnum fyrir mikil og
vaxandi viðskipti og þó alveg sérstaklega
fyrir hlýhug þeirra til stöðvarinnar. Og við
munum hér eftir sem hingað til reyna að
kappkosta, að fylgjast með þróun tímans,
enda stefna allar framkvæmdir að því
marki.
H. Th. B.
Hlín,
hið ágæta ársrit norðlenzkra kvenna, barst
mér í hendur nú fyrir skömmu, en ritstjóri
þess er hin þjóðkunna og stórmerka kona,
Halldóra Bjamadóttir, sem í aldurdómi sín-
um lætur sig ekki muna það, að gefa út slíkt
öndvegisrit,’ sem Hlín er. — Að þessu sinni
sem oftast áður er ritið fullt af frásögnum
um menn og málefni, má þar til dæmis nefna
frásögn um Unu í Unuhúsi, þáttinn, þar sem
konurnar velja sér vísu, en það var fyrir eitt
skeið eftirsóttur samkvæmisleikur, sem sann-
arlega gæti verið til fyrirmyndar enn þann
dag í dag. Þar er einnig að finna minningar-
greinar um látnar sæmdarkonur, greinar um
uppeldismál, heimilisiðnað, garðyrkju og heil-
brigðismál og margt fleira nytsamlegt og
fróðlegt. Frú Halldóra Bjarnadóttir á orðið
að baki sér langan og merkan starfsferil.
Fyrst sem kennari og skólastjóri og þó
kannski fyrst og fremst fyrir gagnmerk störf
sín í þágu heimilisiðnaðarins og sem ritstjóri
Hlínar.
Myndin á forsíðunrú
er af Kálfatjöm á Vatnsleysuströnd. Myndin
er tekin úr flugvél og sér yfir kirkjuna,
bæjarhúsin og næsta umhverfi.