Faxi - 01.12.1987, Page 7

Hjónabandið er byggt upp á því síð-
amefnda í ríkum mæli og þess verð-
ur að gæta í hjónafræðslu.
Hvemig lítur
hjónabandið okkar út?
Þessi erfiða staða hjónabandsins
og íjölskyldulífsins alls í dag ætti að
verða til að opna augu okkar fyrir
því að skoða vel hvað það er sem í
raun á sér stað á milli hjóna og fjöl-
skyldumeðlima. Eða hvers konar
fyrirbæri er eiginlega hjónabandið?
Hvað er það sem gerist í þessu nána
sambandi karls og konu sem við er-
um að slæðast eftir og þyrstir í, en
sem okkur tekst ekki alltof vel að
höndla og sem við vitum ekki
hvemig við eigum að nálgast?
Hvemig getum við dýpkað sam-
band okkar í milli svo við höldum
áfram að þroskast saman? Hverjar
eru okkar þarfir, vonir? Hvernig get
ég lært að lifa í svo nánu sambandi?
Hvað þyrfti ég að gera til þess að ég
geti orðið örlítið betra foreldri en ég
er? Eigum við að líta okkur nær og
spyrja hvemig gengur hjá okkur?
Eg ætla að grípa til líkingar sem
mér finnst sjálfum gott að hafa í
huga og gæti hjálpað okkur. Prófum
að skoða hjónaband okkar eins og
það sé garður. Við erum í hjóna-
bandinu komin til að rækta sam-
eiginlega þennan garð. Skoðum
nokkrar myndir:
- Sum hjón hafa alla tíð frá því
þau giftust verið að stækka garðinn
sinn, planta einhverju nýju, og um
leið og illgresi hefur skotið rótum er
það umsvifalaust fjarlægt. Stund-
um þarf átak til þess í sameiningu
og víst er að það er auðveldara að
standa saman við það verk eins og
önnur.
— Sum eiga þannig garð sem er
svo sem allt í lagi, en ekkert spenn-
andi, kannski mikið um tré en fá
þeirra blómstra og engar litlar og
skrautlegar plöntur sjást þar. Það er
fátt sem gleður augað og þau hafa
sjálf lítið lagt sig fram við að rækta
sína eigin hugmynd. Þau hafa
kannski farið eftir fyrirmynd pabba
og mömmu og í ljós hefur komið að
það hefur ekki gefist svo vel í þeirra
hjónabandi.
— Sum hjón halda að það skipti
öltu máli að kaupa allt inn í garðinn
og það helst á fyrsta ári og þá hljóti
ánægjan og gleðin að koma jafn-
hliða.
- Sum eru fyrir löngu búnir að
gefast upp en gera ekkert í málinu,
hvorki planta nýju né slíta upp, lifa
saman af gömlum vana.
Og þannig gætum við haldið
áfram með líkinguna.
Hvað er til ráða?
Það væri unnt að fara þá ieið að
skoða nákvæmlega garð hvers og
eins og sjá hvaðan illgresið kom og
grafast fyrir um það í bókstaflegri
merkingu. Thikna upp vanda-
málalínurit af hjónabandinu og
það þarf oft að gera þegar allt er
komið í hnút. Önnur leið væri að
h ugga þá sem eiga heima í svona
erfiðum garði og reyna eftir mætt að
styðja þá við að finna einhvem veg
yfir fmmskóginn. Ein leið er eftir og
hún er sú að byija á að skoða hjónin
sem mikilvægar plöntur sem búa
yfir miklum þrótti sjálf og efla
þann mátt og vöxt á alla kanta, svo
þau blómstri sjálf, verði hinu hvatn-
ing til að dafha og um leið verður
hjónaband þeirra þakið blómum og
stómm trjám sem smátt og smátt
auka við vöxt sinn.
Það er nefniiega mikilvægt fyrir
okkur að íhuga að hver og einn býr
yftr mætti til vaxtar sem unnt er að
auka og efla andlega, líkamlega, í
samskiptum við aðra og lifandi
virku afli. Og það hjálpar okkur líka
að vilja bæta hjónaband okkar að
við þráum ölf að fá að dafna á ein-
hvern hátt, lifa tífinu lifandi eins og
sagt er og eigum þá von í brjósti að
hjónabandið sé stíkur vettvangur
fyrir eftirsóknarvert líf. Væri það
ekki stórkostlegt ef við gætum
þroskast og vaxið í þá átt sem veitt
gæti okkur, maka okkar, börnum
okkar og samferðafólki mikla lífs-
hamingju og ánægju og orðið til þess
að leggja okkar skerf að betra sam-
félagi?
í þessu samhengi er rétt að benda
á að hvorki hjónin né einstaklingur-
inn í hjónabandinu eru einangrað
fyrirbæri. Til þess að hjónabandið
sé farsæl eining þá þurfum við að
þroskast á /jórum mikilvœgum
sviðum, varðandi okkur sjáif, og í
samskiptum okkar við aðra menn,
umhverfi okkar og við Guð.
Sameiginleg vinna
Hjónabandi er sameiginleg vinna
okkar hjónanna, þar sem við búum
sjátf yfir möguleika til að gera
hjónabandið skemmtilegt, ánægju-
legt og gera okkur betur undirbúin
að mæta þeim erfiðieikum sem
koma fyrir hjá öllum hjónum. Það
er eitt af þvf sem ég fullyrði ásamt
mörgum öðrum, að við eigum sjátf
heiimikið efni til þess að ná þessu
marki. Við þurfum ekki að fara í
skóia í marga daga til að læra það.
Efnið í kökuna er upp í skáp, í okk-
ur sjálfum. Við þurfum hins vegar
að lœra að beita rétt þeim góðum
gjöfum sem við búum yfir, vita
hvenær við erum að eyðileggja fyrir
okkur sjálfum, hvenær við erum að
troða á maka okkar en ekki leggja
honum lið, hvenær við erum að vaxa
saman og hvenær við erum að vaxa
frá hvert öðru eða erum stöðnuð.
Við getum þroskað hjónaband
okkar, ræktað það, eflt það, glætt
það nýju lífi. Hjónabandið er ekki
frekar en garðurinn sem búinn er til,
fullgert í eitt skipti fyrir öll. Það má
alltaf laga garðinn, bæta, hreinsa til
og það þarf í rauninni að ger^st til
þess að hann fari ekki í svo mikla
óhirðu að stórkostlegt átak þurfi til
að koma einhverri skikkan á hann á
ný. Og hann má heldur ekki vera
svo leiðinlegur að við teljum okkur
trú um að ekkert sé unnt að gera til
að lífga upp á hann.
Meginiimihald
námskeiðanna
Á námskeiðunum reynum við að
efla það sem vel gengur, en við get-
um ekki kafað ofan í vandamál ein-
stakra hjóna. Það verður að gerast á
öðrum vettvangi. En til þess að við
getum leyst mörg þessara vanda-
mála í okkar hjónabandi teljum við
að samband hjóna standi og falli
mikið með því, að þau geti einfald-
lega talað saman svo báðir aðitar
skilji og séu sáttir. Það er forsenda
þess að unnt sé að leysa vandamálin
stór og smá. Þess vegna er talsverð-
um tíma eytt í tjáskiptatœkni,
hvað það er sem gerist þegar við töl-
um saman, hvað það er sem hindrar
að við skiljum hvort annað og hvað
það er sem getur hjálpað að greiða
leiðina. En auk þess er rætt um
marga helstu innviði hjónabands-
ins eins og vinnu, áhugamál, kyntíf,
áhrif bemskuheimiiis á líf okkar og
ferli tilhugaiífsins, svo eitthvað sé
nefnt.
En lítill væri árangurinn ef ekki
væri unnt að taka nú þegar einhver
ný spor til aukins vaxtar og þroska.
Það er líka gert að svo miklu leyti
sem unnt er á stuttu námskeiði og
þá með aðstoð annarra hjóna. Þegar
hjónin halda heim á leið í daglegt líf
á ný, þá fyrst reynir á þau að standi
sig og reynslan ein sker úr um hvort
námskeiðið hafi skilað einhverjum
árangri á þeirri göngu sem fram-
undan er.
Það skal undirstrikað að engin
hjón em tekin tii meðferðar, og eng-
um er stillt upp við vegg, heldur
deilum við reynslu okkar með öðr-
um hjónum, eins og við sjáif kjós-
um, læmm af reynslu annarra og
nýtum okkur það sem boðið er upp
á til hjálpar. Við getum ekki sjálf
breytt maka okkar en við getum
breytt afstöðu okkar til hans/henn-
ar og sú reynsla er okkur dýrmætt
tæki til hjáipar. Þess vegna leggjum
við mikla áhersiu á að hjónin sem
koma em sjálf mikill sjóður fróð-
leiks. Við breytumst við það líka að
taka virkan þátt í umrœðum
miklu fremur en hlusta á langa fyr-
irlestra og því em þeir af skomum
skammti.
í Skálholtsskóla em tíu tveggja
manna herbergi og að okkar mati er
það ákjósanlegur fjöldi á svona
námskeiði, 6-9 hjón saman, ekki
fleiri en heldur ekki færri. Nám-
skeiðið hefst á föstudagskvöldi og
því lýkur eftir hádegi á sunnudag.
Nokkur lokaorð
Vitaskuld er hér ekki fundinn
hinn stóri sannleikur um lausn á
öllum hjónavanda né að þau hjón
sem farið haft þurfi þar með ekkert
að gera í málum sínum framar. Nei,
miklu fremur er það einmitt þau
sem hafa öðlast þá reynsiu að mega
vera saman yfir eina helgi til að
styrkja hjónaband sitt, þau em lík-
legri til þess að halda áffam og vita
betur en aðrir hvar hættumar em í
samskiptum hjóna og hvenær þau
em að sá til illgresis í stað fagurs
gróðurs.
Það er skref í átt tii betra hjónalífs
að vera saman yfir eina helgi á góð-
um stað í góðum hópi hjóna. Það er
ekki svo oft sem gefst hjá hjónum
sem flesta daga verða að sinna kalli
lifandi og dauðra hluta í okkar nú-
tíma samfélagi streitu og hávaða.
Hjónafræðsla í formi helgamám-
skeið er eitt andsvarið við auknum
hjónaskilnuðum og breyttu þjóðfé-
lagi, og vonandi það svar, sem af
veikum mætti styrkir þetta mikil-
væga samfélag okkar manna.
»ÍSL£NZKUR MARKADUR HF.
Q€Bííím<ö■
óskar Suöurnesjamönnum
gíebiíegra jóía
og farSϒbar d komanbi dri.
Þökkum viöskiptin á árinu
FAXI 275