Ármann - 01.11.1937, Blaðsíða 22

i6
Á R M A N N
inu, en LúÖvig varð eftir, og flutti uú ítarjegan fyr-
irlestur um ísland. Þegar hann haf<5i lokið máli
sínu, var stutt hlé, síðan hófst fimleikasýningin, sem
var hvorttveggja staðæfingar og stökk. Þá tók við
gliman; fyrst voru 2 menn látnir sýna brögðin, sem
voru útskýrð jafnóðum. Eftir það var glírnt nokkra
stund og gerðu menn sér far um að glíma létt og
vel, en að lokum fór svo fram hændaglíma og var
flokknum þá skift í tvo hópa. Var auðfundið, að
áhorfendur fylgdu þeirri viðureign af miklum áhuga.
Þegar svo allir voru fallnir úr öðru liðinu, var ekki
um annað að gera en hætta. Var þá flokknum skip-
að í 2 raðir andspænis áhorfendunum, sem voru
kvaddir með jiýska ]>j:óðsöngnum og íslenska fán-
anum. Þannig var dagskráin alstaðar og tók þetta
alt um 2 klukkustundir.
í Kiel var okkur sýnt alt, sem borgin hafði mark-
vert upp á að hjóða, m. a. skipabyggingarstöðin,
þar sem flest herskip Þjóðverja eru srníðuð. í Kiel
er ágætur sjóbaðstaður, og þurfti ekki að hvetja
okkur til að nota hann. Við vorum heldur ekkert
latir við að taka þátt í þeim gleðskap, sem okkur
var hoðið í af þæjarstjórninni eitt kvöldið, enda
höfðum við sannfrétt, að þar yrðu saman komnar
allar helstu blómarósir borgarinnar, og reyndist það
svo, en ekki skal hér gerð tilraun til að skýra nán-
ar frá því hófi. Meðan við vorum i Kiel, skrupp-
um við til smáhæjar eins, er Neumúnster heitir, og
höfðum þar sýningu. Þann 8. sept var svo farið
til Hamborgar. Þar var dvalist í 2 daga og 1 sýning
haldin. Það var farið með okkur um borgina ]>vera
og endilanga og ennfremur höfnina, því alt ]>urft-
um við að sjá. Annað kvöldið, sem við vorum í
Hamborg, fórum við i óperuna, flestir í fyrsta skifti.
og ]>ótti mikið til koma. Á Hamborgar-sýningunni
kom fyrir eina slysið í ferðinni. Friðrik Jesson
meiddist á fæti og töldu læknar óráðlegt að hann
héldi áfram, og urðum við að skilja hann þar eft-
ir og sáum hann ekki fyr en við komum aftur
heim til íslands.
Næsta sýning fór fram í Lúbeck og, var hún frek-
ar illa sótt. En ef að við höfum komist í ilt skap
út af því, þá bætti bærinn sjálfur mikið úr því,
því hann er mjög fagur og aðlaðandi. Þar var okk-
ur sýnt ráðliús, gamalt mjög en skrautlegt hið innra.
Maríukirkjuna skoðuðum við lika, og held ég að
það hafi verið sú fyrsta, sem við sáum, en upp
frá því komumst við varla úr nokkurri liorg, án
þess að hafa skoðað Maríukirkju staðarins, og fanst
sumum fuUmikið að gert. í Lúbeck hittum við Jón
Leifs, og spilaði hann undir, er við sungum ])jóð-
sönginn.
Þann 12. sept. vorum við komnir til Rostock og
var sýning okkar mjög vel sótt þar. Þaðan skrupp •
um við til Warnemúnde til að fá okkur bað, en þai
er svo sem kunnugt er, mjög fjölsóttur baðstaður.
Frá Rostock var haldið til smáþorps, er Prerow
nefnist. Þar var allmargt ungra manna og kvenna
á íþróttanámskeiði, sem hafði gaman af að sjá sýn-
ingu okkar. Þar sváfum við eina nótt, eða réttara
sagt nótt, því kl. 5 vorum við ræstir, reknir inn
í járnbrautarlest og ekið með okkur til Stettin. Tók
það ferðalag 9 klst. og gerðumst við ærið þreyttir
og syfjaðir á leiðinni, því molluhiti var og sífeldar
lestaslciftingar allan tímann. Munu flestir liafa feng-
ið sér ærlegan blund áður en sýningin liófst um
kvöldið. Næsti áfangastaður var Danzig. Urðum við
að fara yfir Pólland og taka þar annan járnbraut-
arvagn, sem var vagtaður af hermönnum og gættu
þess vandlega, að við stígjum ekki á pólska grund,
því til þess þurfti sérstakt vegabréf. Þessi áfangi
var allvafningasamur, en rúmið leyfir ekki að frel<-
ar sé sagt frá þvi. Sýningin í Danzig var vel sótt
og móttökurnar með afbrigðum góðar. Að sýning-
unni lokinni var okkur haldið veglegt samsæti af
bæjarstjórninni. Voru þar margar ræður fluttar og
sýningunni, en þó sérstaklega glímunni, hrósað mjög
mikið. Voru oklair síðan afhentir minnispeningar
frá bæjarstjórninni, og um leið gefið í skyn, að
aðeins úrvals íþróttamenn væru sæmdir þessuni pen-
ingurn.
Að morgni þess 19. sept. vöknum við i Berlín.
Þar var dvalist í 3 daga, enda margt að sjá og
heyra. Á Berlínar-sýningunni mættu allmargir ís-
lendingar, sem staddir voru i borginni, og lield ég,
að þá hafi verið hálfgerður sýningarskrekkur í flest-
um okkar. í Berlín búa hinir ágætu Islandsvinir
Dr. Kroner og frú, sem tóku okkur tveim höndum,
og í Berlín týndist Stefán. Margt gerðist fleira í
Berlín, en ]>að yrði of langt mál, að fara að þylja
það upp hér. Næsti sýningarbær er Hannover. Þar
er okkur tekið forkunnar vel. Eulltrúar borgarinn-
ar taka á móti okkur á járnbrautarstöðinni og aka
með olíkur til ljústaðar okkar, sem var sameigin-